هرآنکس که نپسندد این راه ما

مبادا که باشد به درگاه ما

ازیشان نداند کسی راه ما

مگر بشکنی پشت بدخواه ما

همی‌تاختند به درگاه ما

نپیچید گردن کس از راه ما

چو رستم بگیرد سر گاه ما

به یکبارگی گم شود راه ما

نخست او بدی چاکر شاه ما

که اکنون چنین است بدخواه ما

ز گاهِ گیومرث تا گاهِ ما

نبوده ست برتر کس از شاهِ ما

همه ساله هستی نکوخواه ما

به دل دوست بودی تو را شاه ما

وزآن پس که بوده ست بدخواه ما

همی آشتی جوید از شاه ما

چو شد دخترت بانوی شاه ما

بود شاه ما وین بود ماه ما

که گویی چه دارد به دل شاه ما

اگه سر کشد گشت بدخواه ما

چنانست آیین و هم راهِ ما

کجا نصرِ حارث بُوَد شاه ما

فرستید او را به درگاه ما

مگر دید ز آیین و از راه ما

سپردن سِزَد پیش او راه ما

همه راست گوید همی شاه ما

آشنایی یافت با درگاه ما

کارش افتاد این زمان در راه ما

پس شجاعت کان بوددلخواه ما

در جهان ختم است او بر شاه ما

شاه گفتش هرکه بر درگاه ما

کشته شد در دوستی و راه ما

چنین گفت کز دولت شاه ما

منوچهر شاه نکوخواه ما

هوادار ما اوست و همراه ما

ستاده همیشه به درگاه ما

ای آنکه نیست غیر تو کس پادشاه ما

واندر دو کون راهنما و پناه ما

افتاده های بحر گناهیم دست گیر

ای دستگیر جمله حال تباه ما

برده سبق زجمله کفار این زمان

[...]

قدم باز می داری از راه ما

نمی آوری رو به درگاه ما