از طرهٔ تو غیرت مشک سیاه راست

وز چهرهٔ تو حیرت خورشید و ماه راست

عادت ربودن دل و پیشه هلاک جان

آن دو رخ سپید و دو چشم سیاه راست

پوشی همه قبا و کلاه وز حرمتت

[...]

آنکه چون ماه از کواکب ظاهر است

کنیتش بوطاهر و او طاهر است

آنکه چون ماه از کواکب ظاهر است

کنیتش بوطاهر و او طاهر است

عز دین طاهر که آثار کمالش ظاهر است

آنکه ذاتش همچو نام از کنج نقصان طاهر است

عز دین طاهر که آثار کمالش ظاهر است

آنکه ذاتش همچو نام از کنج نقصان طاهر است

کسی کو نه از نطفه طاهر است

در آیینه صورتش ظاهر است

پاکی ظاهر به آب ظاهر است

پاکی باطن به عشق قاهر است

پس هبا نی جوهری کان قاهر است

صورت اجسام در وی ظاهر است

عقل من مقهور عشق قاهر است

خود جنونم از فنونم ظاهر است

قدر هر چیزی به‌ ضدش ظاهر است‌

نقص‌ علم‌ ار جهل‌ نبود باهر است‌

مشرک اعنی گمره است این ظاهر است

مالشان بر ما حلال و طاهر است

گو به تحقیق آنکه بس حق قاهر است

که فرستد آیتی کآن ظاهر است

وین کلام تازی است و ظاهر است

در فصاحت بر زبانها قاهر است

یا که طا مفتاح اسم طاهر است

پاک از هر نقص و این بس ظاهر است