فلک خواهد که چون تو ماه دارد

جهان خواهد که چون او شاه دارد

ایزد به خودت پناه دارد

وز چشم بدت نگاه دارد

حقیقت را بمعنی شاه دارد

بسوی جمله دلها راه دارد

هر آن سالک که پیشم راه دارد

بعالم او دل آگاه دارد

طریق مرتضی یک راه دارد

حقیقت را بمعنی شاه دارد

حقیقت عشق در جان راه دارد

که در هر دو جهان تو شاه دارد

بلای عشق در دل راه دارد

از آن کین دل نظر در شاه دارد

کسی در سوی دریا راه دارد

که او جان و دل آگاه دارد

بت ما در حقیقت راه دارد

در آن عین فنا مر شاه دارد

صبری نه که دل به راه دارد

واندیشه به دل نگاه دارد

مسپار دل، به هر کس، که رخ چو ماه دارد

به کسی سپار دل را، که دلت نگاه دارد

بر چشم یار شد دل، که ز دیده، داد، خواهد

عجب ار سیه دلان را، غم داد خواه دارد

تو مرا مگوی واعظ، که مریز، آب دیده

[...]

بوی گل و روی ماه دارد

آیینه هزار آه دارد

گفتم که نگاه کن خدا را

گفتا که خدا نگاه دارد

پروانه و بلبلش دعاگوست

[...]