بگفت این سر دشمنان تواند

گرفتار بخت جوان تواند

زنگیانی که پاسبان تواند

وز تفاخر بر آسمان تواند

ای عشق که جانها اثرِ جان تُوَند

ای عشق که نمکها ز نمکدان تُوَند

ای عشق که زرها همه از کان تُوَند

پوشیده کسی و جمله عریان تُوَند

صوَر شمع رهزنان تواند

دشمن دین و عقل و جان تواند

این خرد و نطق که زان تواند

هر دو به هم شیرهٔ جان تواند

دیگران زیر باروران تواند

سر در افسار و در عنان تواند

خسروا خلق در ضمان تواند

طالب سایهٔ امان تواند

غافل از کار خلق نتوان بود

که بسی خلق در ضمان تواند

ظلمها می رود بر اهل زمان

[...]

بگسل ازینان که زیان تواند

خصم دل و دشمن جان تواند

آبها آیینه سرو خرامان تواند

بادها مشاطه زلف پریشان تواند

رعدها آوازه احسان عالمگیر تو

ابرها چتر پریزاد سلیمان تواند

شاخ گلها دست گلچین بهارستان تو

[...]

عشق‌بازان جمله گلچین گلستان تواند

گل‌رخان خار سر دیوار بستان تواند

عاشقان بی‌دست و پایانند در درگاه تو

عارفان دریوزه‌گر بر خوان احسان تواند

ثابت و سیار گل چینند در ایوان تو

[...]

زین پریشانان مکش دامن که حیران تواند

کاین پریشان خاطران، خاطر پریشان تواند

هر طرف شاهی و هر سو عالمی حیران تو

از نگاه فتنه جو وز چشم فتان تواند

همچو من در خاک و خون افتاده هر جانب بسی

[...]

جمله اینها دشمن جان تو اند

یوسفی تو جمله اخوان تواند

جمله بر خوان تو مهمان تو اند

جیره خوار خوان احسان تو اند

اهل بیتم جملگی آن تواند

جان به کف در راه قربان تواند

امشب این جمعی که گریان تواند

اندر این غمخانه مهمان تو اند

نه این هر دو مهمان خوان تواند

زهر بد همی درامان تواند