بدو گفت رستم که گیهان تراست

همه کهترانیم و فرمان تراست

سیاوش بدو گفت فرمان تراست

سواران و میدان و چوگان تراست

یل تیغ‌زن گفت فرمان تراست

که تو شهریاری و گیهان تراست

ولیکن تو شاهی و فرمان تراست

تراام من و بند و زندان تراست

پرستنده ماییم و فرمان تراست

نگر تا چه باید تن و جان تراست

همه بندگانیم و فرمان تراست

چو آزار گیری ز ما جان تراست

تو داری بزرگی و گیهان تراست

همه بندگانیم و فرمان تراست

که بر لشکر امروز فرمان تراست

همه کشور چین و توران تراست

فرانک بدو گفت فرمان تراست

که هستی سرافراز و کیهان تراست

بر دوزخ هم کفر و هم ایمان تراست

بر دو لب هم درد و هم درمان تراست

گر دو صد یعقوب داری زیبدت

کانچه یوسف داشت صد چندان تراست

خندهٔ تو چون دم عیساست کو

[...]

ای صنم در دلبری هم دست و هم دستان تراست

بر دل و جان پادشاهی هم دل و هم جان تراست

هم حیات از لب نمودن هم شفا از رخ چو حور

با دم عیسی و دست موسی عمران تراست

در سر زلف نشان از ظلمت اهریمنست

[...]

به فریاد‌خوان گفت: فرمان تراست

مرا در دل است آنچه در جان تراست

می‌تک و می‌تاز که میدان تُراست

کار بفرمای که فرمان تُراست

هر زمان این راه بی‌پایان تر است

خلق هر ساعت درو حیران تر است

چون سلیمان باد در فرمان تراست

لاجرم از نور شادروان تراست

زانکه هرچ آنجا فرستی آن تراست

وانچه میداری نگه تاوان تراست

سورتی و سورتی قرآن تراست

هر زفانی در دهن گردان تراست

خشک سال عالم از کنعان تراست

وی عجب عالم پر از طوفان تراست

این چنین دولت که جاویدان تراست

خاص سلطانی و خود سلطان تراست

عقل اگر افزون بود نقصان تراست

جان اگر راجح شود جانان تراست