بیارام و ما را تو آرام ده

خرد را به آرام دل کام ده

دلم را به رزم اندر آرام ده

به ایرانیان بر، ورا کام ده

وز آن پس به دستور پیغام ده

به گفتار شیرینش آرام ده

به شهری مرا جای و آرام دِه

ببخشای و بر دشمنم کام ده

جانرا پی از من جام ده

زان جام رنج انجام ده!

پخته نخواهم خام ده

دلرا به می آرام ده!

ای بر سر ممالک دهر افسر آمده

وی گوهرت در افسر دین گوهر آمده

ای صاحب افسران گرو پای بوس تو

تو افسر سر همه را افسر آمده

ای هر که افسری است سرش را چو کوکنار

[...]

ساقیا گر پخته‌ای می خام ده

جان بی آرام را آرام ده

خیزو بزمی در صبوحی راست کن

یک صراحی باده ما را وام ده

صبح پیدا گشت و شب اندر شکست

[...]

گفتم ای دانای بینا آمده

خلق عالم از تو حیران آمده

ای ز وصلت غرق توحید آمده

لاجرم در عین تحقیق آمده

هر که بستاید تو را دشنام ده

سود و سرمایه به مفلس وام ده

از لب او، ای خیال، نقل لب ما مده

مرغ خسک خواره را پسته و خرما مده

من که به نامش کنم وصف جمالش بگو

غرق یکی قطره را غوطه دریا مده

رند خراباتیم می به سفالیم رسان

[...]

روارو چنین کار تنک آمده

که رحمان جنگی به جنگ آمده

ای ز ما و من شده فانی بهنگام شهود

پس ترا بر مقعد صدق احد جا آمده

بر سر خوان ابیت عند ربی بهر تو

بی ابا هر شب اباهای مهیا آمده

از شراب لایزالی وقت نوشیدن ترا

[...]

دست بختم کوته است از دامن وصلت که هست

پایه من سست قدرت بخت والا آمده

گوهر طبعم نثار خاک پایت کی سزد

گرچه از روی شرف لؤلؤی لالا آمده

نظم من در خورد جاهت کی بود با آنکه هست

[...]

جا بکوی یار ده ما را بجنّت جا مده

قسمت ما را بما امروز ده فردا مده

ای دل سرگشته روزت را سیه خواهند کرد

همچو زلف تیره خود را پر بخوبان وامده

آن یکی عینش سوی جمع آمده

وان دگر عینش سوی فرح آمده

رطل و جام ده هی به کام ده

هی به روز ده هی به شام ده

خاصه گر گوید که بر من وام ده

در عوض، میخانه گیر این جام ده

امروز جانرا با طرب هنگام پیوند آمده

دل در نشاط آماده شد لب در شکر خنده آمده

سردار دانایان زره با تاب مهر روی مه

در موکب مسعود شه فیروز و خرسند آمده

آن طالب نام نکو و آن پرنس صلح جو

[...]

نکته سنجان را صلای عام ده

از علوم امئی پیغام ده