ز کردار بد پوزش آراستن

منوچهر را نزد خود خواستن

کنون خوان همی باید آراستن

بباید به می غم ز دل کاستن

چو کیخسرو آید به کین خواستن

عنانش ترا باید آراستن

که خسرو بسیچید آراستن

همی رفت خواهد به کین خواستن

به رزم اندر آید به کین خواستن

چرا باید این لشکر آراستن

کنونست هنگام کین خواستن

بباید بسیچید و آراستن

چو آمدش هنگام برخاستن

به دیبا سر گاهش آراستن

به فرمان یزدان دل آراستن

مرا چون تن خویشتن خواستن

چو بر شاه زشتست بد خواستن

بباید به خوبی دل آراستن

درم دادن و تیغ پیراستن

ز هر پادشاهی سپه خواستن

نه فرخ بود مست زن خواستن

وگر نیز کاری نو آراستن

همه راستی باید آراستن

نباید که دیو آورد کاستن

دگر آنک پیمان سخن خواستن

سخنگوی و بینا دل آراستن

گر او جنگ را خواهد آراستن

هزیمت بود آشتی خواستن

سر از رزم و از رنج و کین خواستن

برآسود وز لشکر آراستن

چو کیخسرو آمد به کین خواستن

جهان ساز نو خواست آراستن

کزو شاه ما را به کین خواستن

نباید بسی لشکر آراستن

تو باشی سزاوار کین خواستن

به کینه ترا باید آراستن

چو کیخسرو آید به کین خواستن

بباید تو را لشکر آراستن

چو آید مرا روز کین خواستن

ببین آن زمان لشکر آراستن