جهان را به خوبی من آراستم

چنان است گیتی کجا خواستم

ز بهر شما از پدر خواستم

سخنهای بایسته آراستم

هم ایدر من این لشکر آراستم

بسی سروری و مهی خواستم

بدین چاره جستن ترا خواستم

چو دیر آمدی تندی آراستم

به گنج و درم چاره آراستم

کنون شد بران سان که من خواستم

ز یزدان همی آرزو خواستم

که اکنون بتو دل بیاراستم

بخندید و گفت اینک آراستم

بدانگه که از خواب برخاستم

که از تو نبید کهن خواستم

زبان را به خواهش بیاراستم

چو گفتار دهقان بیاراستم

بدین خویشتن را نشان خواستم

اگرهرگز این آرزو خواستم

ز یزدان وبردل بیاراستم

بدین من تو را نیکویی خواستم

بدانش دلت را بیاراستم

چرا من بتو دل بیاراستم

ز گیتی تو را نیکویی خواستم

که من بیژن گیو را خواستم

همه شب همی جنگش آراستم

من اکنون چو کین پدر خواستم

جهانی به خوبی بیاراستم

ز دشمن چو کین پدر خواستم

به داد و به دین گیتی آراستم

کنون من چو کین پدر خواستم

جهان را به پیروزی آراستم

که من از پی کین او خاستم

به کینش زبان را بیاراستم

چو رفت او بجایش ترا خواستم

شهی دادمت کارت آراستم

دگر گفت کز چین چو برخاستم

بر شهریار آمدن خواستم

من امروز گز خواب برخاستم

ز یزدان دادار این خواستم