خورش هست چندانک اندازه نیست

به خوشه درون بار اگر تازه نیست

گر از گنج پرسی خود اندازه نیست

سخنهای او در جهان تازه نیست

خورش هست چندانک اندازه نیست

اگر چهره بازارگان تازه نیست

چنین بود تا بود و این تازه نیست

که کار زمانه بر اندازه نیست

بدو گفت کاین را خود اندازه نیست

گزاف زبان تو را تازه نیست

چنین گفت کین را خود اندازه نیست

رخ نامداران برین تازه نیست

درفش و سنان را خود اندازه نیست

خور از گرد بر آسمان تازه نیست

لشگر و پیل مرا اندازه نیست

هیچ سلطان را چنین آوازه نیست

تا هوا تازه‌ست ایمان تازه نیست

کین هوا جز قفل آن دروازه نیست

غیر حسرت رزق من زان حسن بی اندازه نیست

فتح باب من ازین میخانه جز خمیازه نیست

میکشان را روز باران می کند گردآوری

جز رگ ابر بهاران جمع را شیرازه نیست

باغ جنت در صفا هر چند باشد بی نظیر

[...]

سرو را چون لاله و گل احتیاج غازه نیست

زینت آزادمردان غیر روی تازه نیست

جلوه برق است رنگ اعتبارات جهان

یک نفس گل بیش بر دستار مردم تازه نیست

هر کسی از محرمان خاص داند خویش را

[...]

گوشه گیری پیشه کن، گر جمع می‌خواهی حواس

چون کمند وحدت این اوراق را شیرازه نیست

ملک تو باشد قدیم و تازه نیست

کبریایی ترا اندازه نیست

درزی ایام را اندازه نیست

جور و بد کاریش، کاری تازه نیست