گفت محمود و ایاز سیمبر
فخر کردند ای عجب با یکدگر
گفت محمود از سر رعنایئی
کیست چون من در جهان آرایئی
سند و هند و ترک و روم آن منست
هفتصد خسرو بفرمان منست
لشگر و پیل مرا اندازه نیست
هیچ سلطان را چنین آوازه نیست
در زمان برجست ایاز نیک نام
باز پس میرفت تا هفتاد گام
گفت دارم یک سخن با شهریار
هست دستوری شهش گفتا بیار
گفت اگر داری جهان پر صف شکن
لیک محمودی نداری همچو من
گر ترا هر دوجهان پر کس بود
این چه من دارم مرا می بس بود
گر تجلی جمالت آرزوست
پای تا سر دیده شو در پیش دوست
تا بدان هر دیده در دارالسلام
تا ابد دیدار بخشندت مدام
دیدهٔ بیناست جان را زاد راه
از خدای خویش دایم دیده خواه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، محمود و ایاز در حال گفتگو هستند و محمود به فخر و فخر فروشی درباره مقام و قدرت خود می‌پردازد. او از سلطنتش و تعداد گسترده فرمانروایان تحت فرمانش صحبت می‌کند و اعلام می‌دارد که هیچ کس در دنیا به عظمت او نیست. ایاز که در این گفت و گو به عقب می‌رود، به محمود می‌گوید که اگرچه او دارای لشگر و قدرت زیاد است، اما وجود محمود را که از جمال و فضایلش سخن می‌گوید، فراموش نکند. ایاز به او یادآوری می‌کند که اگر به جمال واقعی و دوست نزدیک دسترسی داشته باشد، این مقامات و لشگرها ارزشی ندارند و در نهایت، توجه به خدا و زیبا دیدن او مهم‌تر است.
هوش مصنوعی: محمود و ایاز به یکدیگر فخر فروختند و این بسیار عجیب است که هر دو با هم چنین کنند.
هوش مصنوعی: محمود می‌گوید که در دنیا کسی نیست که زیبا و دلربا مثل من باشد.
هوش مصنوعی: سرزمین‌ها و قوم‌های مختلف مانند سند، هند، ترک و روم همه تحت فرمان من هستند و من هفتصد پادشاه را به اطاعت خود دارم.
هوش مصنوعی: من نه لشکری دارم و نه فیل‌هایی که با آنها به جنگ بروم، زیرا هیچ سلطانی به اندازه‌ی آوازه و شهرت من نیست.
هوش مصنوعی: در زمان ایاز، که شخصیتی با نام نیک و معروف بود، او تا هفتاد قدم عقب‌تر میرفت.
هوش مصنوعی: شخصی به پادشاه می‌گوید که سخنی با او دارد و پادشاه از او می‌خواهد که آن را بیان کند.
هوش مصنوعی: اگرچه جهان را پر از سربازان دلیر داری، اما کسی مانند من، محمود، را نداری.
هوش مصنوعی: اگر در دو جهان، کسی جز تو نباشد، داشتن من طاقت این را دارد که مرا بس کند.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو آرزوی من است، باید تمام وجودم را در حضور دوست به نمایش بگذارم.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که هر نگاهی در سرای آرامش و بهشت، همیشه تو را می‌بیند و از دیدارت لذت می‌برد.
هوش مصنوعی: چشم بصیرت انسان، روح را می‌زاید و به او نشان می‌دهد که چگونه در مسیر الهی حرکت کند. بنابراین، همیشه باید در جستجوی دیدار و شناخت خداوند باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.