به وفات تو مال تو ببرند

وارثان تو از ذکور و اناث

تو به منت بده که بی منت

برد خواهند وارثان میراث

سرگشته دلت از پی زرع است و حراث

تا چند شوی دشمن ذکران و اناث

تا چند ازین جهان گله چند غیاث

لو شئت فراقها لطلّقت ثلاث

ای ز تو خوش هم ذکور و هم اناث

داد کن المستغاث المستغاث

از تو نوشند ار ذکورند ار اناث

بی‌دریغی در عطا یا مستغاث

تلخی هجر از ذکور و از اناث

دور دار ای مجرمان را مستغاث

ابتلاام می‌کنی آه الغیاث

ای ذکور از ابتلاات چون اناث

مرا ز آدم خاکی چو غم بود میراث

کجاست دامن ساقی کزو رسم به غیاث

جهان بود حدثی بازمانده از فرعون

بشو به آب قناعت تو دست ازین احداث

چو گنده پیر قبیح است دهر مردم خوار

[...]

بارها گفته امت واحد و اثنی و ثلاث

کین جهان کهنه اساس است منه در وی اثاث

حدث جمله سگان است چو دنیا، این دم

آب می کن طلب و دست بشو زین احداث

سور نوروز دمیدند، بده ساقی می

[...]

مرا ز آدم خاکی چو ضم بود میراث

کجاست دامن ساقی کزو رسم به غیاث

مرا ز آدم خاکی چو نان بود میراث

کجاست گرده بریان کزو رسم به غیاث

دو یار همدم و یک مسلقی و بریانی

سعادتی است که ثانی شد این طریق ثلاث

بود چو حادثه ای این گرسنگی مهلک

[...]

گهی ملال مّورث گهی غم ورّاث

قیاس کن که ازین‌ها چه می‌بری میراث

همیشه صرف کنی عمر در اثاث‌البیت

چرا به خانة دین تو نیست هیچ اثاث؟

ترا نشاط و مرا رنج و غیر را حسرت

[...]

خانه دل را مهر تو متاع است و اثاث

وین متاع آمده بر من ز نیاکان میراث

چه برین چار عناصر چه موالید ثلاث

تو ملاذی و معاذی تو پناهی و غیاث