جان مرا غمت هدف حادثات کرد

تا عشق سوی من نظر التفات کرد

حال مرا و زلف پریشان خویش را

در راه عاشقی رقم مشکلات کرد

تا شاه خسروان سفر سومنات کرد

[...]

تا بت من قصد خرابات کرد

نفی مرا شاهد اثبات کرد

با قدح و بلبله تسبیح کرد

با دف و تنبور مناجات کرد

آن خدمات من دل سوخته

[...]

در بارگه سوی ظلمات کرد

به رفتن سپه را مراعات کرد

عشق آمد ذکر این آیات کرد

شه رخی زد این جهان را مات کرد

این چنین تلبیس با بابات کرد

آدمی را این سیه‌رخ مات کرد

چون قضا آهنگ نارنجات کرد

روستایی شهریی را مات کرد

باد خرکره چنین رسوات کرد

هستی نفی تو را اثبات کرد

آن شه شطرنج دل را مات کرد

از بهشتش سخرهٔ آفات کرد

تا شاه خورده بین سفر سومنات کرد

کردار خویش را علم معجزات کرد

گه از نور آهنگ ظلمات کرد

بدو نور ظلمت مباهات کرد

ساخت وضوئی و عبادات کرد

دست بر آورد و مناجات کرد

دغلباز اوباش را مات کرد

مساجد ز شومی خرابات کرد

پس‌ علی‌ چون رو به‌ جمع‌ ذات‌ کرد

نفی‌ حق‌ را ذات‌ حق‌ اثبات‌ کرد