چه گر کار تو زاری و دعا است

ولیکن کار او محض عطا است

این نه تقلید است نه این راهها است

راه تحقیق است و راه مصطفی است

بجز ذاتم همه اینجا هبا است

که ذاتم عین دیدار خدا است

چو دردت هست جانانت دوا است

که او مر انبیا را رهنما است

ز لا مگذر که الّا اللّه لا است

مگو در سرّ لا کین لافنا است

براه شرع رو چون آخرت لا است

که راه شرع بیشک دید پیدا است

جوهر و مظهر ز گفت اولیا است

اندر آن عطار مسکین راهنما است

مرد آن دان کو به دین مصطفا است

پیرویّ شاه میر اولیاست

در بتکده تا خیال معشوقهٔ ما است

رفتن به طواف کعبه در عین خطا است

گر کعبه از او بوی ندارد کنش است

با بوی وصال او کنش کعبهٔ ما است

ایها العشاق کوی عشق میدان بلا است

تا نپنداری که کار عاشقی باد هوا است

کی تواند هر کسی رفتن طریق عشق را

ز انکه هم در منزل اول فنا اندر فنا است

بی ملامت پای در کوی غمش نتوان نهاد

[...]

خال عنبربو جدا و خط مشکین‌مو جداست

آنچه خوبان را بود در کار با آن دل‌رباست

نرگس شهلا است یا چشم است یا آهوی چین

زینت حسن است یا خال است یا مشک ختاست

لاله سیراب یا ابر است یا قرص قمر

[...]

گفت شاها، این نه آئین وفا است

من ذبیح عشق و این کوه منا است