الهی اکبر از تو اصغر از تو

بخون آغشتگانم یکسر از تو

اگر صد بار دیگر بایدم کشت

حسین از تو سر از تو خنجر از تو

قضای تو چو بروفق تقاضا است

[...]

برادر ایمنم با تو در ایندشت

چو نالان بلبلی برطرف گلگشت

خوشم با تو کنون اما دریغا

که باید رفتن و واهشتن ایندشت

برادر چون کشم تنگت در آغوش

[...]

کدام قصه دهم شرح و زار و زار بنالم

ز جور شمر دغا یا ز هجر یار بنالم

کدام سر و ببالای نازنین تو ماند

که من بسایۀ آن سرو جویبار بنالم

هزار سال گرم باشد عمر ایگل رعنا

[...]

پیچم بخود چو مار در این تنگنای تار

دردا که شد طلسم من این آتشین حصار

گیجی است در دلم ز غم و رنج مهر و ماه

زین بس عجب مدار که پیچم بخود چو مار

دستی بخوان دهر نیالوده چون مگس

[...]

چوشد در روز عاشورای پر شور

جهان ازگردکین چون شام دیجور

علی اکبر آن پیرانه عشق

کزو تکمیل شد سرمایه عشق

مهین شهزاده کز حسن رویش

[...]

ای که ایزد را کنی شکر و سپاس

لفظ را بگذار و معنی را شناس

شکر هر چیزی زجنس خویش دان

وزچنین شکر اندکی را بیش دان

شکر زر وسیم اینست ای عمو

[...]

ای که منطق را کنی صرف مرام

بگذر از موضوع و محمول کلام

ذکر چبود پای تا سر ذکر شو

در توجه از حوادث بکر شو

خود همین اعراض محض است از خدا

[...]

چون طلیعه صبح عاشورا دمید

ازحق و باطل کتایب صف کشید

نار لاف همسری با نور زد

شرک طبل زادفی الطنبور زد

دید حر کز وضع جیش انگیختن

[...]

ای چو زنها کرده تکمیل جمال

کن چو مردان عزم تحصیل کمال

چند از این مال و منالت افتخار

کاین منال و مال را نی اعتبار

کس بمال ارمرد کارآگه بدی

[...]

چند نازی ای حکیم از فرط عقل

که حق از عقل تو در ناید بنقل

تو محاط و حق محیط است ای عمو

از علی خوان کلما میزتمو

کی بصا نع میبرد مصنوع پی

[...]

ببر ای ساربان در قتلگاهم

بده مژده حسین کم سپاهم

بگو عباس! بر پا کن علم را

برآور آرزوهای دلم را

مگر ای ساربان این جا چه جایست؟

[...]

کوفیان گفتند«عباس آمد از بهر ستیز

ما نداریم دست جنگ او مگر پای گریز

ای پیاده بر زمین افکن تو این تیر و کمان

وای سوار عباس آمد جوشن و مغفر بریز

این غضنفر مر هژبر افکن که شبل حیدر است

[...]

ایها الطلاب ناموا فی بیوت

-واسکنوا فی دار کم کالعنکبوت

فاذکروا اشعار باقر دائما

-لا تقولوا کان زید قائما

مدرسه باید که تن لاغر کند

[...]

صهر شاهنشه ظهیرالدوله کاوست

با فقیر از همدمی چون لحم و پوست

وی مرا آمد بشوق و ابتهاج

که بنائی کرده‌ام اندر عراج

خواهم اول تو در آن محکم بنا

[...]

کنون خواهم دروداز حق دگر باز

بروح انبیا و اهل اعجاز

درد اول بروح پاک آدم

که باشد صفوه الله مکرم

دگر نوح نبی‌الله و دیگر

[...]

به نام آنکه بنیاد جهان کرد

عیان نقش زمین و آسمان کرد

بعارف نور قلب و ذوق جان داد

بیان معرفت بعد از عیان داد

به عقل آموخت ادراک حقایق

[...]

الف باشد گرت فهم عبارت

بود بر اول الاشیاء اشارت

مقام نقطه کان ذات احد بود

تجلی در الف از نقطه فرمود

ز لفظ اتحاد ار نکته دانی‌است

شهود حق واحد خوش بیانی‌است

همان واحد که بر کل است معبود

ز کل یکتا و کل بر اوست موجود

به او گر متحد باشند اشیاء

[...]

کنون بشنو که در ضمن مقالت

کنم واقف ز سر اتصالت

عیان عید باشد ذات خود را

بهستی متصل ذات الاحد را

ابا قطع نظر اندر کم و بیش

[...]

احد در نزد صوفی اسم ذاتست

که مطلق ز اعتبارات صفاتست

بود مشروط او بر شرط اطلاق

زهر نسبت که پنداری بود طاق