هژبری برو سینه بگسیخته

عقابی پر و بال او ریخته

سری بربه فتراکش آویخته

به خونش بر باره آمیخته

چو این بنده را خون شود ریخته

به خون خدا گردد آمیخته

چو گردد زتن خون من ریخته

شود رشته ی عمر بگسیخته

به فرزند بین درمن آویخته

به خاک از مژه خون دل ریخته

به کافور مشک سیه بیخته

دو دست ازن دوزانو برآویخته

زخلق جهان رشته بگسیخته

به خاک آبروی هوس ریخته

به محراب آن معبد آویخته

همان حقه از زر برانگیخته

کنیدش به کاخ آنگه آویخته

که او بر پلیدی شود ریخته

یکی باز شد بال بگسیخته

پر افتاده چنگال او ریخته

طره ای مشکین برو آویخته

سنبل و نسرین به هم آمیخته

چشم بند نرگسش انگیخته

خون عاشق را به مژگان ریخته

همه چشمها گود و بگسیخته

مگر آبروی همه ریخته!!

گرد از سنگ سیاه انگیخته

خون ترسا و مسلمان ریخته

با خبر با بی خبر آمیخته

خاک با زر خار بر گل ریخته

همه تیغ هندی برآهیخته

همه زهر با شکر آمیخته

که ای سالها آب رخ ریخته

به یاری ما فتنه انگیخته

ز بس گرد و طوفان برانگیخته

بفرق فلک گرد غم بیخته

حرف او آئینه ئی آویخته

علم با سوز درون آمیخته

قلزمی اندر هوا آویخته

چاک دامان و گهر کم ریخته