آن هوای تند و آن شبگون سحاب
برق اندر ظلمتش گم کرده تاب
قلزمی اندر هوا آویخته
چاک دامان و گهر کم ریخته
ساحلش ناپید و موجش گرم خیز
گرم خیز و با هواها کم ستیز
رومی و من اندر آن دریای قیر
چون خیال اندر شبستان ضمیر
او سفر ها دیده و من نو سفر
در دو چشمم ناصبور آمد نظر
هر زمان گفتم نگاهم نارساست
آن دگر عالم نمی بینم کجاست
تا نشان کوهسار آمد پدید
جویبار و مرغزار آمد پدید
کوه و صحرا صد بهار اندر کنار
مشکبار آمد نسیم از کوهسار
نغمه های طایران هم نفس
چشمه زار و سبزه های نیم رس
تن ز فیض آن هوا پاینده تر
جان پاک اندر بدن بیننده تر
از سر که پاره ئی کردم نظر
خرم آن کوه و کمر آن دشت و در
وادی خوش بی نشیب و بی فراز
آب خضر آرد بخاک او نیاز
اندرین وادی خدایان کهن
آن خدای مصر و این رب الیمن
آن ز ارباب عرب این از عراق
این اله الوصل و آن رب الفراق
این ز نسل مهر و داماد قمر
آن به زوج مشتری دارد نظر
آن یکی در دست او تیغ دو رو
وان دگر پیچیده ماری در گلو
هر یکی ترسنده از ذکر جمیل
هر یکی آزرده از ضرب خلیل
گفت مردوخ آدم از یزدان گریخت
از کلیسا و حرم نالان گریخت
تا بیفزاید به ادراک و نظر
سوی عهد رفته باز آید نگر
می برد لذت ز آثار کهن
از تجلی های ما دارد سخن
روزگار افسانهٔ دیگر گشاد
می وزد زان خاکدان باد مراد
بعل از فرط طرب خوش میسرود
بر خدایان رازهای ما گشود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف یک شب تند و مه‌آلود می‌پردازد که در آن نور و زیبایی‌ها به سختی قابل مشاهده‌اند. او در دریایی غم‌انگیز قرار دارد و به سفرها و تجربیات خود و رومی اشاره می‌کند. با نگاه به طبیعت، کوه‌ها و صحراها که مملو از سرسبزی و شکوفایی است، احساس دوگانگی در خود را بیان می‌کند. شاعر از زیبایی‌های طبیعی و تاثیری که بر روح و جان انسان دارد می‌گوید. در نهایت، او به یاد خداوندان کهن و رازهایی که در میان آنها نهفته است، اشاره می‌کند و از لذتی که از آثار گذشته می‌برد سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: هوای تند و شب تار، مانند ابری که در ظلمتش، درخشش برق را پنهان کرده است.
هوش مصنوعی: در آسمان، پرده‌ای از ابرها وجود دارد که گوشه‌ای از لباسش در باد در حال حرکت است و جواهراتش نیز به‌تدریج در حال افتادن هستند.
هوش مصنوعی: ساحل او دیده نمی‌شود و امواجش با حرارت و نشاط بالا در حال حرکت‌اند، در حالی که با بادها کمترین درگیری دارند.
هوش مصنوعی: رومی و من در دریای تیره و تار به سر می‌بریم، مثل خیالی که در اندرونی ذهن حضور دارد.
هوش مصنوعی: او تجربه‌های زیادی از سفرها دارد، اما من که تازه به سفر رفته‌ام، در چشمانم به انتظار نشسته‌ام.
هوش مصنوعی: هر بار که گفتم دیدم کافی نیست، در آن عالم دیگر نمی‌توانم جای او را ببینم.
هوش مصنوعی: هنگامی که نشانه‌های کوهستان نمایان شد، چشمه و دشت نیز آشکار شدند.
هوش مصنوعی: نسیم ملایمی از کوه‌ها وزید و در کنار دشت و کوه، زیبایی‌های بهاری را نمایان کرد که بویی همچون مشک دارد.
هوش مصنوعی: پرندگان آهسته آواهایی می‌خوانند که همراه با صدای چشمه و نسیم میان سبزه‌ها به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: بدن به واسطه‌ی نعمت آن هوا پایداری بیشتری پیدا می‌کند و روح پاک در وجود انسان، خود را بهتر و بیشتر نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: وقتی از آنجا دور شدم و نگاه کردم، منظره زیبای کوه‌ها و دشت‌ها را دیدم.
هوش مصنوعی: دره‌ای خوش آب و هوا و هموار وجود دارد که آب خضر، نماد زندگی و سرزندگی، به آنجا می‌رسد و نیازهای خاکش را برآورده می‌سازد.
هوش مصنوعی: در این سرزمین که پر از آثار باستانی و خدایان قدیمی است، خدای مصر و پروردگار یمن نیز حضور دارند.
هوش مصنوعی: این بیت به ارتباطات و جدایی‌ها اشاره دارد. به نوعی می‌گوید که یک طرف از عرب‌ها و طرف دیگر از عراق است. در اینجا "اله الوصل" به معنای رسیدن و ارتباط است، در حالی که "رب الفراق" به جدا بودن یا فاصله اشاره دارد. در کل، این شعر به تضاد بین نزدیکی و دوری اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: این شخص از نسل عشقی است که به نور و زیبایی شباهت دارد و به زودی تحت تأثیر یک موقعیت خوش‌یمن قرار خواهد گرفت.
هوش مصنوعی: او یک شمشیر دو لبه در دست دارد و دیگری مانند ماری در گلویش پیچیده شده است.
هوش مصنوعی: هر کسی از یادآوری زیبایی‌ها می‌ترسد و هر کس از آسیب و ضربه‌های خلیل ناراحت است.
هوش مصنوعی: مردوخ گفت که آدم از خداوند فرار کرد و از مکان‌های مقدس و نیایشگاه‌ها با ناله و آه دور شد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که باید به تجربه‌ها و فهم خود افزوده و با دقت به یادآوری و بررسی گذشته بپردازیم.
هوش مصنوعی: از دیدن نشانه‌های قدیمی لذت می‌برد، زیرا در آنها نور و سعادتی از خود ما نهفته است.
هوش مصنوعی: زمانه به شیوه‌ای دیگر به حرکت درآمده و از آن سرزمین، نسیم آرزوها و خواسته‌ها می‌وزد.
هوش مصنوعی: بعل به خاطر خوشحالی و شادی، با شور و اشتیاق به سرودن می‌پردازد و رازهای ما را پیش خدایان بازگو می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.