دل آگاه میباید که محبوب

شود در عاقبت مانند ایّوب

دل آگاه میباید چو ایّوب

که طالب آید و گردد چو مطلوب

تو از طاعت بیابی دید محبوب

اگر طاعت شوی در عشق مطلوب

عجائب سرکش است از دید محبوب

که خود میداند اینجاگاه مطلوب

همه اینجا طلبکاریم مطلوب

یقین با ما است با ما عین محبوب

بسی راز است در وی جمله مرغوب

بآخر دیدن دیدار محبوب

بود یک سیبی بسی زیبا و خوب

بوی از او دریافته هر دم قلوب

هم مذکر همچو مرغ چارچوب

خلق مجلس دست زن او پای کوب

این سخن نقلست در قوت القلوب

زان بزرگ پای دین پاک از عیوب

کار کن مخلص شو از غش و عیوب

زآنکه بر دبه نیاید درز خوب

دید آن محبوب و آن روح قلوب

گفت ای رحمن و ستّار العیوب

به بست شرع سلامت گذار بر سوی نوب

برست بحر شریعت ز موج هر آشوب

گشاد بهره ی وصل دو شاه یوسف چهر

در اشتیاق سبق برده هر دو از یعقوب

سلام کرد یکی را، ظفر ز روی خشوع

[...]

العمر مضی وفاتنی المطلوبُ

لَا القلبُ اطاعنی و لا المحبوبُ

دمعی و دمی کلاهما مسلوبُ

یا یوسُف صل فانّنی یعقوبُ

ثبت فرمای تا شوی واقف

بی توقف ز نام آن محبوب

پارسی مدام و تازی خواب

این یکی راست و آن دگرمغضوب

چون بدید این غزل بدین سان خوب

ملتفت شد به طالب آن مطلوب

بار محنت کشیده چون ایوب

زهر فرقت چشیده چون یعقوب

طالبم را نگر، که شد مطلوب

یا محب مرا، که شد محبوب

مجلس خوش کن از آن دو پاره چوب

عود را درسوز و بربط را بکوب

این ننالد تا نکوبی بر رگش

وان دگر در نفی و در سوزست خوب

مجلسی پرگرد بر خاشاک فکر

[...]

زشت کسی کو نشد مسخره یار خوب

دست نگر پا نگر دست بزن پا بکوب

مسخره باد گشت هر چه درختست و کشت

و آنچ کشد سر ز باد خار بود خشک و چوب

هر چه ز اجزای تو رو ننهد سر کشد

[...]

ای آنکه تو یوسف منی من یعقوب

ای آنکه تو صحت تنی من ایوب

من خود چه کسم ای همه را تو محبوب

من دست همی‌زنم تو پائی میکوب