شهرهایی کز بلاد ارمن است

معتبر پیوسته در چشم من است

برو دوست دارش اگر دشمن است

مَلَک بین، چه کارت به آهرمن است

همین گلشن و قصر زان من است

کجا عالم‌افروز نام من است

تو گفتی هوا دام اهریمن است

و یا آسمان با زمین دشمن است

همی گفت کاین جای اهریمن است

که او آدمی‌زاده را دشمن است

تو گوئی که در گنج اهریمن است

عمودش فزونتر ز نهصد من است

همه مرز مغرب از آن من است

زمانه همه زیر کام من است

نه از مردم است این زآهرمن است

من ایدون گمانم که تخم من است

یک بلبل خوش نوا و صد انجمن است

یک سرو سرافراز و هزاران چمن است

خوش گویی من بلند آوازه به اوست

زان نوع که سرفرازی او ز من است

نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است

هزار نغمه گره در لب خاموش من است

می ای که می رود امروز در گلوی دو کون

کمینه جرعه ی ته شیشه های دوش من است

به محفلی که اسیران کشند خون جگر

[...]

هرجا که جمال یار پرتوفکن است

نیکوست، اگر خلوت اگر انجمن است

فیض ار طلبی، چشم دل از یار مپوش

تا آینه دارد به چمن رو، چمن است

قفل کتابخانه حیرت دل من است

صندوق رازهای محبت دل من است

صید نگاه گرم ز دام رمیدگی است

آیینه دار وحشت و الفت دل من است

یاد روی تو نور چشم من است

آب آیینه آتش چمن است

شکاری فزون از کمند من است

نگین سلیمان و اهریمن است

سخت ار مرآت شد دل ایمن است

زان که خود مرآت مؤمن مؤمن است

این پسر دشمن تر از هر دشمن است

در پی بدنامی و زجر من است

بکن آن چه شایسته ذوالمن است

مکن بامن آنکو سزای من است

بوددشمن هرکه یار من است

شود یار آنکه به من دشمن است

به خواب اینک از مرگ تو دشمن است

ز سوگ تو بیدار چشم من است

که آن شهسوار از نژاد من است

چو من بابد اندیش دین دشمن است