میزبانا چشم خونین باز کن

کن وداع ما و خواب ناز کن

شور مخالفین بپا بنگر و احتراز کن

پا ز عراقیان بکش رو به سوی حجاز کن

یا بنشین ز مرحمت همره دوست راز کن

ای گل تازه یک نفس پرده ز چهره باز کن

پرده از اسرار این سرباز کن

با من افسرده‌اش دمساز کن

دلیرانه پیکاری آغاز کن

به مسلم درجنگ را بازکن

بدان ها شد و آمد آغاز کن

چو بستاخ گشتی سخن سازکن

تو ای مرغ قدسی پری باز کن

سوی مسکن خویش پرواز کن

هان ای مُغَنّی صبح شد برخیز و چنگی ساز کن

ناخن براندامش بزن وز خواب چشمش باز کن

برخاست مرغ صبح خوان برداشت نوبت را فغان

از خواب مستی خیز هان برگ صبوحی ساز کن

ساقی بهنگام صبوح آن جام راحت بخش را

[...]

سران سپه را سرافراز کن

بمردانگی جنگ را ساز کن

بیا ساقی باب مغان باز کن

به رندان مخمور آواز کن

بلبل استی در چمن پرواز کن

نغمه ئی با هم نوایان ساز کن

بسته در ها را برویم باز کن

خاک را با قدسیان همراز کن

آزرده ام از آن بُتِ بسیار ناز کن

پا از گلیمِ خویش فزونتر دراز کن

با آنکه از رُخَش خطِ مُشکین دمیده باز

آن تُرکِ ناز کن نشود تَرکِ ناز کن

از چشم بد کنند همه خلق احتراز

[...]

طبعم نشاط کرد به انشاد این غزل

در اقتفا به خواجۀ کابینه ساز کن

دیدی کفیل خارجه را چون وزیر کرد

آن موی ریسمان کن و گنجشک باز کن

یا خود مدیر خارجه را چون کفیل ساخت

[...]

ای بارگاه حسن تو محمود ایاز کن

وی خسروان به پیش ایازت نیاز کن

ویرانه ساز کعبهٔ دل‌ها چو سومنات

محمودی ای به کشور جان ترکتاز کن

چشم بهانه گیر تو دنبال فتنه کرد

[...]

ای نرگست به خلق در فتنه بازکن

وی سنبل تودست تطاول درازکن‌*

چشمانت را حذر بود از دیدن رقیب

همچون مریضکان ز مرگ احترازکن

الفت چگونه دست دهد بین ما وشیخ

[...]

پادشها! چشم خرد باز کن

فکر سرانجام‌ در آغاز کن

گفت پس این رازکهن بازکن

پور ندانست تو آغازکن

بیا مطرب آن چنگ را سازکن

به قول دری نغمه آغاز کن

بنرمی در خوابگه باز کن

بر آرش زجا آنگه آواز کن

دارم بتی به غیر در مهر باز کن

وز عاشقان بی دل خود احتراز کن

از تار مو بگردن دلها رسن فکن

وز چشم مست در همه جا فتنه‌ساز کن

دیدند چشم و ابروی آن شوخ در ازل

[...]