از آن پیدا چنین پنهان نمودم

که پنهانست پیدا بود بودم

یکی دانم که در جمله نمودم

نظر کن در زمانه بود بودم

نمایم آنچه اینجا گم نمودم

که تا کلی بیابد بود بودم

بعشق خویش اینجا در نمودم

درون جمله خود گفت و شنودم

همین بد جملگی من میستودم

که در عین ازل ذات تو بودم

چنان زین نقش اینجادرنمودم

که گوئی اندر اینجا خود نبودم

جنید اگر خبر داری ز بودم

دمادم کن حقیقت مر سجودم

حقیقت قل هوالله است بودم

از آن اینجا کنی دایم سجودم

دگر با اولیا بسیار بودم

حدیث اولیا چون جان شنودم

ز صفرا آتش آمد دروجودم

به آخر سوخت در عشقش چو عودم

شب دوشین بَرِ دادار بودم

پیام او بگوش جان شنودم

توئی پاک و منزّه در وجودم

که من بی بود تو هرگز نبودم

مه و خورشید دائم در سجودم

که ایشانند در نور نمودم

چو حق بودم من و واصل ببودم

نمود ذات او حاصل نمودم

اناالحق گویم و در حق نمودم

تو حق بین ای پدر گفت و شنودم

بسی گفتم و بسیاری شنودم

دمی از جستجو فارغ نبودم

غلط این بُد که خودبینی نمودم

عیان عشق تو کلّی ربودم

تو با من گردی و من با تو بودم

یکی بد با توام گفت و شنودم

که من آن دم ترا میآزمودم

وگرنه من غرض آنجا نبودم

بلای عشق و قربت در وجودم

خود اینجا من عیان بود بودم