ره میخانه و مسجد کدام است

که هر دو بر من مسکین حرام است

نه در مسجد گذارندم که رند است

نه در میخانه کین خمار خام است

میان مسجد و میخانه راهی است

[...]

تا در تو خیال خاص و عام است

از عشق نفس زدن حرام است

تا هیچ و همه یکی نگردد

دعوی یگانگیت عام است

تا پاک نگردی از وجودت

[...]

خدایا رحمتت در یای عام است

از آنجا قطرهٔ ما را تمام است

خداوندا عطاهای تو عام است

عنایتهای عامّت بر دوام است

شما را گربه من میلی تمام است

بجز فرمان من بردن حرام است

حلول و اتحاد اینجا حرام است

ولیکن کار استغراق عام است

همه کار جهان ناموس و نام است

اگر نه نیم نان روزی تمام است

چو او را دانهٔ سالی تمام است

فزون از دانهٔ جستن حرام است

به نیشابور شاهی شادکام است

که عدلی دارد و شاپور نام است

بیا برگو که علم دین کدام است

زر ومال جهان بر که حرام است

مرا پرسی که راه حق کدام است

کرا دانی که در عالم تمام است

دگر پرسی مسلمانی کدام است

چرا در پیش دین پرنده رام است

زکوة مال میدانی کدام است؟

بده از مال خود حق امام است

دگر پرسی که راه حق کدام است؟

که را گوئی که اندر دین تمام است؟

بگویم با تو آن ناجی کدام است

کسی کو واقف از سر امام است

شهادت با نماز و روزه عام است

که کار خلق از آنها با نظام است

خورش در راه تو اصل تمام است

ز خوردن کار هرکس بانظام است

وجود تو ز بهر خاص و عام است

ز جودت کار جمله با نظام است

ز نورش اهل معنی را قوام است

زبانش اهل صورت را نظام است

ترا عطار بیچاره غلام است

تمامش کن که مسکین ناتمام است