تمامت سالکانت راه کرده

برون رفته ولی در سوی پرده

در این صورت ببین در هفت پرده

جمال دوست خود را گم بکرده

ز تو اثبات الّا اللّه کرده

گذشته از برون هفت پرده

منم لا دیده و اثبات کرده

برافکنده ز عین ذات پرده

چراغی بود آدم باز کرده

از آن بُد عزّت جان هفت پرده

کسی دیدست روی تو ز پرده

که باشد خون دل در عشق خورده

کنون در نور یارم دید کرده

برافکنده حجاب هفت پرده

منم امروز جام عشق خورده

دریده اند اینجا هفت پرده

گر دمی خواهی زدن در پردهٔ

با کسی زن کو ندارد مردهٔ

بود وقت غز ز هر سو مردهٔ

و او نداد از بی نیازی گردهٔ

وی عجب ایشان برای گردهٔ

روز و شب از نفس خود آزردهٔ

تو چو عاشق نیستی دل مردهٔ

دعوی عشق از چه در سرکردهٔ

آنچه تو گم کرده ای گر کردهٔ

هست آن در تو تو خود را پردهٔ

با مراد نفس خود خو کردهٔ

لاجرم در صد هزاران پردهٔ

تو کمال خویش حاصل کردهٔ

بس ریاضتهای مشکل بردهٔ

تو سلوک راه از خود کردهٔ

لاجرم در صد هزاران پردهٔ

در شه در راه تو گم کردهٔ

در میان صد هزاران پردهٔ

گنج حق تو از کجا آوردهٔ

در مجو اکنون چو در گم کردهٔ

ای دریغا در درون پردهٔ

لیک خود را این زمان گم کردهٔ

گرچه تو چون ذرّه اندره پردهٔ

راه رفتی راه خود گم کردهٔ