کاملی گفتست کز بیم گناه
گر نبودی پیش حاصل رنج راه
یا زجان کندن بلا بودی و بس
یا عذاب گور بودی پیش و پس
یا صراطستی و یا میزانستی
هرچه هستی آن همه آسانستی
این همه سهل است اگر نبود فراق
چون بود فرقت دلی پر اشتیاق
هر عذابی کان همی داند یکی
جمله در جنب فراقست اندکی
تو چه دانی ای پسر سوز فراق
عاشقی داند دلی پراشتیاق
تو چو عاشق نیستی دل مردهٔ
دعوی عشق از چه در سرکردهٔ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات و نگرانی‌های مربوط به عشق و فراق می‌پردازد. کاملی می‌گوید که اگر نگرانی از گناه و عذاب وجود نداشت، رنج و سختی راه زندگی آسان‌تر می‌شد. او اشاره می‌کند که هر عذابی که وجود دارد، در نهایت به فراق و جدایی مربوط می‌شود. همچنین، او از فرزندش می‌خواهد که مفهوم واقعی عشق و درد ناشی از فراق را درک کند، زیرا تنها کسی که عاشق است، می‌تواند این درد را احساس کند. در نهایت، او انتقاد می‌کند از کسانی که دعوی عشق دارند ولی در دل خود احساسی ندارند.
هوش مصنوعی: آدمی در بر گرفت بیم گناه، اگر نه برای پرهیز از عذاب و رنج، باید تلاش کند و زحمت بکشد تا به نتیجه برسد.
هوش مصنوعی: یا این‌که درد جدایی از جان انسان است و نهایتاً همین است، یا این‌که عذاب قبر در دنیا و آخرت وجود دارد.
هوش مصنوعی: یا راهی و یا راهنما هستی؛ هر چه که هستی، همگی آسان و ساده است.
هوش مصنوعی: این همه چیز آسان است، اگر جدایی وجود نداشت. چگونه می‌شود دل پرشور و شوقی داشته باشیم در چنین حالتی؟
هوش مصنوعی: هر عذابی که انسان می‌شناسد و تجربه می‌کند، در واقع جزئی از درد جدایی است.
هوش مصنوعی: تو چه می‌دانی ای پسر، درد و رنج جدایی را؛ تنها دلی passionate و عاشق است که این سوز و گداز را می‌شناسد.
هوش مصنوعی: تو که عاشق نیستی، پس چرا دل بی‌روح و مرده‌ات به‌خاطر ادعای عشق این‌قدر درگیر شده است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.