نزد آن که‌ش خرد نه همخوابه ست

شیر بیشه چو شیر گرمابه ست

ای بیک حمله گرفته ملک عالم در کنار

آفتاب خسروانی سایه پروردگار

[بیت در منبع مورد استفاده موجود نیست]

[بیت در منبع مورد استفاده موجود نیست]

نور موسی چگونه بیند کور؟ !

نطق عیسی چگونه داند کر؟ !

درصد هزار قرن سپهر پیاده رو

نارد چنو سوار بمیدان روزگار

گر مذهب مردمان عاقل داری

یک دوست بسنده‌کن که یک دل داری

از دنائت شمر قناعت را

همّتت را که نام کرده‌ست آز؟

با همّت باز باش و با رای پلنگ

زیبا به گه شکار، پیروز به جنگ

تو سایه‌ای، نشوی هرگز آسمان‌افروز

تو که گلی، نشوی هرگز افتاب اندای

چو مرد بر هنر خویش ایمنی دارد

شود پذیره دشمن به جستن پیکار

نسبت از خویش کنم چو گهر

نه چو خاکسترم کز آتش زاد

باطلی گر حق کنم عالم مرا گردد مقر

ور حقی باطل کنم منکر نگردد کس مرا

نقاش چیره‌دست است آن ناخدای ترس

عنقا ندیده صورت عنقا کندهمی

از خطر خیزد خطر، زیرا که سود ده چهل

برنبندد گر بترسد از خطر بازارگان

گر دسته گل نیاید از ما

هم هیزم دیگ را بشاییم

من همچو خار و خاکم، تو آفتاب و ابر

گلها و لاله‌ها دهم ار تربیت کنی

نکند باز عزم صلح ملخ

نکند شیر قصد زخم شگال

چنان کس کش اندر طبایع اثر

ز گرمی و تری بود بیشتر

چشمی که ترا دیده بود ای دلبر

پس چون نگرد به روی معشوق دگر؟

مرا شربتی از پس بد سگال

بود خوشتر از عمر هفتاد سال