به ایرانیان گفت رستم کجاست

برین روز بیهوده خامش چراست

به نام نکو گر بمیرم رواست

مرا نام باید که تن مرگ راست

بران همنشان رخش را پیش خواست

فرو کرد منقار بر دست راست

که اندر زمانه چنویی نخاست

بدو دارد ایران همی پشت راست

تهمتن چو بشنید بر پای خاست

ببر زد به فرمان او دست راست

ز ترکان همی کین او بازخواست

بدو شد همی پادشاهیت راست

به چین رفت و کین نیا بازخواست

مرا همچنان داستانست راست

به کابل شد و کین رستم بخواست

همه بوم و بر کرد با خاک راست

پدرم آمد و کین لهراسپ خواست

ز کشته زمین کرد با کوه راست

به روز چهارم یکی باد خاست

تو گفتی که با روز شب گشت راست

به پیش جهاندار بر پای خاست

چنین گفت کای خسرو داد و راست

زنی را ز تخم بزرگان بخواست

بپرورد و با جان و دل داشت راست

به گیتی به جز داد و نیکی نخواست

جهان را سراسر همی داشت راست

بپرسید و گفت این سوار از کجاست

بدین شاخ و این برز و بالای راست

چو مردی تو و زادبومت کجاست

سزد گر بگویی همه راه راست

تو آن کن که از شهریاران سزاست

پدر شاه بود و پسر پادشاست

همانگه چو بنشست بر پای خاست

پیام سکندر بیاراست راست

تو گر سوی ایران خرامی رواست

همه پادشاهی سراسر تراست

مهین بر چپ و ماهیارش به راست

چو شب تیره شد از هوا باد خاست

که دشمن که افگندی اکنون کجاست

بباید نمودن به من راه راست