مقتدای ملک امام بشر

شاه انصاریان دین پرور

هم خداخوان و هم خدادان بود

شاه دین،نور چشم اعیان بود

آنکه دیوان ورای کیوان داشت

[...]

روضة المذنبین احمد جام

آن نهنگ محیط بحر آشام

آسمانست پر مه و پروین

بوستانیست پر گل و نسرین

رحمت ایزدی بجانش باد

[...]

گاه با خود نشسته ام ز بدی

گاه برخاسته ز فکر خودی

من درویش زار بی دل و یار

مدتی در هوای آن دلدار

بوده ام گه ز خاست،گه ز نشست

[...]

نقطه سه باشد ای گزین آرا

چون شنیدی بگوی : سلمنا

اسودیه بیاضییست یقین

سیه تن احمدیه را می بین

یک تسو و دو تسو و سه تسو

چند باشد کم تسو؟ تو باز گو

یک تسو باشد، ولی، ای خواجه‌تاش

هرچه خواهی باش، با ما بد مباش

کسانی که در عشق پرورده‌اند

در آیت درایت طلب کرده‌اند

تو واقف نه‌ای، این حکایت مگوی

به چوگان عرفان توان برد گوی

عزیزان،که راهی به حق برده‌اند

[...]

خری از پایگاهی کرد فریاد

که دوران سلوک حق برافتاد

ز مردان خدا کس در جهان نیست

وگر بودند باری این زمان نیست

حدیث او خلاف عقل و دینست

[...]

الا،ای شاهباز ملک لاهوت

مقید مانده ای در دام ناسوت

چو در ملک دو عالم پادشایی

چرا از نقد معنی بی نوایی؟

کنون بشنو ز جبار جهاندار

[...]

چون وصلت قاسم بخدا بی شکیست

آنجاکه منم غمزه وغم هردو یکیست

ای برتر از آنکه عقل دراک

در راه تو دم زند ز ادراک

هر کس که بکوی وحدت آمد

قسمش همه درد و حیرت آمد

کس را بتو هیچ دسترس نیست

[...]

یا مغیث المذنبین معطی السؤال

یاانیس العارفین،یا ذوالجلال

ای ز عشقت هر دلی را مشکلی

وی ز شوقت در جنون هر عاقلی

در تمنای تو دل سودازده

[...]

صدر عالم،آفتاب شرع ودین

صفوت آدم،نبی المرسلین

در دریای نبوت جان او

«لی مع الله »آیتی در شأن او

روح پاکش معدن صدق وصفا

[...]

ای دریغا! عمر من بر باد شد

بر من از غفلت بسی بیدادشد

قدر نقد عمر را نشناختم

حسرتا!کین نقد را در باختم

داد غفلت روزگارم را بباد

[...]

«زمرة العشاق،قد قرب الوصال »

«زبدة العشاق،لاتمشوا،تعال »

«ایها الاحباب،قوموا،لاینام »

«اشربوا من کأسه سرب المدام »

تا بکی از خویشتن غافل؟دریغ!

[...]

بود زنگی زاده ای، بی دین و داد

غول غفلت داده عمرش را بباد

داشت در خم چند من دوشاب درد

از قضا موشی در آن افتاد و مرد

موش را بگرفت و بیرون کرد زود

[...]

بنده را در عنفوان، دور از دیار

درد غربت جمع شد با درد یار

سال عمرم بیست، یا خود بیش و کم

نور عرفان دردلم می زد علم

داشتم در کلبه احزان خویش

[...]

مرحبا!ای سایل شیرین سؤال

در بیان نفس خود بشنو مقال

صانعی،کو انس و جان راآفرید

عقل ونفس وقلب وجان راپرورید

دادانسان را کمال از چار چیز

[...]

هر دلی کو پیرو اماره شد

از بلاد معرفت آواره شد

آتش اماره هرجا بر فروخت

خرمن جانر از خشک وتر،بسوخت

گرچه نتوان گفتن اوصافش تمام

[...]

یک صفت عجب آمد این اماره را

بوالعجب عفریت مردم خواره را

عجب چبود؟آنکه نفس شوم کید

خویشتن فایق نهد بر عمر و زید

وز خود اندر خویشتن دارد نظر

[...]

هر کرا قصد حریم کبریاست

دشمنش در راه دین کبر و ریاست

گربه باشد هرکه دارد این صفت

سگ به ازوی،پیش اهل معرفت

حب دنیا مظهر وصف ریاست

[...]