... خون سعدی کم از آن است که دست آلایی

ملخ آن قدر ندارد که بگیرد بازش

... بکش تا عیب گیرانم نگویند

نمی آید ملخ در چشم شاهین

نظر کردن به خوبان دین سعدیست ...

... که من اسیر نیازم تو صاحب نازی

کجا به صید ملخ همتت فرو آید

بدین صفت که تو باز بلندپروازی ...

... نه در کوه سبزی نه در باغ شخ

ملخ بوستان خورده مردم ملخ

در آن حال پیش آمدم دوستی ...

... برد هر کسی بار در خورد زور

گران است پای ملخ پیش مور

... که خود و سرش را نه در هم سرشت

چو گنجشک روز ملخ در نبرد

به کشتن چه گنجشک پیشش چه مرد ...

... شکم بنده نادر پرستد خدای

سراسر شکم شد ملخ لاجرم

به پایش کشد مور کوچک شکم ...

... نامرد که ماییم چرا دل بسرشتیم

ایشان چو ملخ در پس زانوی ریاضت

ما مور میان بسته دوان بر در و دشتیم ...

... در تو باشد که گرش دست در آغوش کنی

مرد باید که نظر بر ملخ و مور کند

آن تأمل که تو در زلف و بناگوش کنی ...

... همان که زرع و نخیل آفرید و روزی داد

ملخ به خوردن روزی هم او فرستادست

چو نیک درنگری آنکه می کند فریاد ...

... شحنه با دزد باز کرد امروز

ملخ آمد که بوستان بخورد

بوستانبان ملخ بخورد امروز

... بازگویم نه که صدباره ازو نحس تری

ملخ از تخم تو چیزی نتواند که خورد

ترسم از گرسنگی تخم ملخ را بخوری

اگر بریان کند بهرام گوری

نه چون پای ملخ باشد ز موری

... اگر بریان کند بهرام گوری

نه چون پای ملخ باشد ز موری

... چو ره پیش گیری به پایان بری

چو خواهی که پای ملخ هم چو مور

ره آورد پیش سلیمان بری ...

... نزاری چو در بندگی پیر شد

زبون همچو باز ملخ گیر شد

دل و دست و سمع و بصر شد ضعیف ...

... پاک روانی که به آگاهی اند

کشته حق چون ملخ و ماهی اند

به که درین ره به رضا ایستی ...

... حیف بود میل شه به خون گدایان

صید ملخ کار شاهباز نباشد

پیش کسانی که صاحبان نیازند ...

... فراقت کشت خسرو را که ترسیدی ز روز بد

ملخ زد کشت دهقان را که می ترسید از ژاله

... جرعۀ بر خاک مجلس ریختند

موراگر پای ملخ برخوان نهاد

آنچه بودش در بر مهمان نهاد ...