... بسته در دست خصم عهد شکست

که چو بر کفر کرد خصم اجبار

نه به دل از زبان دهد اقرار ...

... آدمی همچو مرغ با پر نیست

هم همه بار و هم همه بر نیست

هرکه نان با خرد نداند خورد ...

بشنو از بارگاه مصطفوی

تا چه دانی ز نکته نبوی ...

... ورنه چون خر نداردی پالان

بر تن خود نه ای مغفل بار

زانکه باشد سیاه بدکردار ...

... زین همه خلق و زین همه بنیاد

بار تکلیف خویش بر تو نهاد

گشت زین کاینات جمله خصوص ...

... دل و تن را عسل مده بسیار

کان عسل جز کسل نیارد بار

گر عسل کم خوری ترا شاید ...

... با پری حمل و سستی حامل

بار تو شیشه راه پر سنگست

دست پر گوز و خمره سر تنگست ...

... عارت از فخر دان و ننگ از نام

در غریبی نه کارساز و نه بار

در غریبی مه فخردان و مه عار ...

... دست و پایی بزن چه دانی بوک

باری ار زو نگرددت حاصل

به سلامت رسی سوی ساحل ...

... ورنه بر نطع گفتن و پاسخ

می کش این بار و می خور این شه رخ

بی روش روی پرورش نبود ...

... دارد اینست راز دار نهان

باز گفت این سخن سه بار و برفت

بنگر او را که چون گرفت آکفت ...

... ملک و دین را چو کرد با هم ضم

کرد از آن نیزه زبان باریک

دیده عمر دشمنان تاریک ...

... راز چون آشکار نزدیکش

زان دل دوربین باریکش

چون خرد صدهزار گونه ش رای ...

... می کشیدند از خیانت چرخ

چون بدین بارگاه پیوستند

از غریبی و غبن و غم رستند ...

... کابر بر ابر سود آتش زاد

دست او آتشیست گوهر بار

پای او همچو بحر گوهردار ...

... این عطا چیست کار کارگشای

وین شرف چیست لطف بار خدای

لطف حق گر به خاک پیوندد ...

... ملک میراث و تیغ حیدروار

هرکه دریا ز تف غبار کند

ماهی از تابه کی شکار کند ...

... دلش اندر میان چشم آید

که شد از عدل شاه شاه تبار

گرگ با میش دوستگانی خوار ...

... عدل او بر دعای مظلومان

ابر ملکی که عدل بار شود

تیرماه جهان بهار شود ...

... مرکبش هیأت فلک دارد

که بر اعداش خاک می بارد

گوی زن بادپای آهن سم ...

... پرش او به دست و پای بود

کم نبود از مبارزی در جوش

که سپر پشت بود و خنجر گوش ...

عرش اگر بارگاه را زیبد

شاه بهرامشاه را زیبد ...

... قاف از آن بوی نافه ناف شود

ز ابر شمشیر ملک بارنده

چمن ملک را نگارنده

گر بخواهد ز تیغ موسی وار

خشک رودی کند ز دریا بار

برکشد دست شاه دین پرور ...

... فتنه را آب ریخت بر آتش

زان که اوبار مار دریا کش

بر دل از بیم و هیبت شه شان ...

... که کنم حکم زن چو حکم سدوم

زن دگرباره بر ره غزنین

نرود من ندارمش تمکین ...

... نه ز شاه و الهش انده و باک

زن دگر باره رای غزنین کرد

بنگر تا چه صعب لعب آورد

قصه بر شاه داشت بار دگر

خواست از شاه خوب رای نظر ...

... رسم و آیین بد دگر منهید

گفت زن نامه برده ام یکبار

لیک نگرفت نامه را بر کار ...

... علم او نوش حلمشان بچشید

علم او بار جرمشان بکشید

... تا بیاورد هردو را بر شاه

بار داد و به جای خود بنشست

دل و جان اندرین سخن پیوست ...

... شاه غازی یمین دین خدای

که بد او در زمانه بار خدای

یافته دین احمد تازی ...

... شرم ناید ترا ز شاه جهان

در چنین بارگاه وین دیهیم

ظالمی را همی نهی تعظیم ...

... گشت در گوش او چو حلقه گوش

شاه باید که وقت خلوت و بار

در همه کارها بود بیدار

... کفر و الحاد در گریغ تواند

شاد باش ای امین بار خدای

یافته دین ز سیرت تو بهای ...

سر احرار سیدالوزرا

که ورا برگزید بار خدا

در محل کفایت و امکان ...

... قبله دانش است و جان شریف

کس چنو نیست بردبار و لطیف

در زمانه به خط چنو کس نیست ...

... که بدو دین و شرع سربفراشت

بر خلایق شده مبارک پی

خواجگان پیش وی شده لاشی ...

... پشت اسلام و شرع را ز کمال

در نظر چون عبارت آراید

جبرییلش به طبع بستاند ...

... علم او دستگیر دینداران

قلمش چون ربیع با باران

عالم از فتویش بر آسوده ...

... جمله زیبا و نیکو و در خورد

مشکلات کلام ایزد بار

متشابه که هست در اخبار

همه را کرده حل به شکل و بیان ...

... ای منزه ز ظلم و جور و عیوب

آنچه ما را به ظلم شد باره

بود از نفس شوم اماره ...

... خواجه بیمار و برده از هوسی

بار خود سوی باردان کسی

در شبی باش تا سپیده بام ...

... همه را خون حلال بر اجماع

همه چون گاو و خر کشنده بار

همه اشتر صفت اسیر مهار ...

... بهتر آید مرا عدم ز وجود

من ز بار گنه چو کوه شدم

وز تن و جان خود ستوه شدم ...

... اندرین سرنشیب بی خبران

بار بر پشت مانده همچو خران

مرد شد مرد کز طمع بگریخت ...

... هرکه در خود زد از فضولی رای

دست ازو شست شرع بار خدای