... زانکه بسی درد را زهر بود سودمند

گوهر عالم تویی در بن دریا نشین

پیش خسان همچو کوه بیش کمر بر مبند ...

... چه کم شد و چه بیش گر از تند باد مرگ

یک شبنم ضعیف به دریا دراوفتاد

چندین مخور غم خود و انگار شیشه ای ...

... همچو باد وزان همی یابم

غرق دریا چنان شدم که در آن

نه سر و نه کران همی یابم ...

... در پس دوکدان همی یابم

جمله خلق را درین دریا

چون نم ناودان همی یابم ...

... نگیرد آینه کبریاش گردی از آن

به جنب او دو جهان قطره ای است از دریا

چه کم شود چه زیادت ز قطره باران ...

... به خاصیت تو دری عالم افروز

ز قعر هفت دریا بر گذشته

به یک دم چون گهر از طشت پر زر ...

... عدم آبستن اسرار گردد

تویی آن صدر کز دریای جودت

کفی بحر و نمی امطار گردد ...

... در جذبه وصل یار از آن سان

شبنم که فتد درون دریا

چون قطره ازین رجوع رجعت ...

... گاه گل در روی آتش دسته کرد

گاه پل بر روی دریا بسته کرد

نیم پشه بر سر دشمن گماشت ...

... کوه را میخ زمین کرد از نخست

پس زمین را روی از دریا بشست

چون زمین بر پشت گاو استاد راست ...

... با که سازد اینت سودا و هوس

هست دریایی ز جوهر موج زن

تو ندانی این سخن شش پنج زن

هرکه او آن جوهر و دریا نیافت

لا شد و الاء لاالا نیافت ...

... زانک کس را زهره یک آه نیست

آگهند از روی این دریا بسی

لیک آگه نیست از قعرش کسی ...

... های های و های و هوی آنجا بود

بس که خشکی بس که دریا بر ره است

تا نپنداری که راهی کوته است

شیرمردی باید این ره را شگرف

زانک ره دور است و دریا ژرف ژرف

روی آن دارد که حیران می رویم ...

... عشق چون بر جان من زور آورد

همچو دریا جان من شور آورد

هرک شور من بدید از دست شد ...

... خانه دل مقصد صدق است و بس

حضرت حق هست دریای عظیم

قطره خرد است جنات النعیم

قطره باشد هرکه را دریا بود

هرچ جز دریا بود سودا بود

چون به دریا می توانی راه یافت

سوی یک شبنم چرا باید شتافت ...

... گفت ای مرغان من و تیمار خویش

بر لب دریاست خوش تر جای من

نشنود هرگز کسی آوای من ...

... کس نیازارد ز من در عالمی

بر لب دریا نشینم دردمند

دایما اندوهگین و مستمند ...

... چون دریغ آید نجوشم چون کنم

چون نیم من اهل دریا ای عجب

بر لب دریا بمیرم خشک لب

گرچه دریا می زند صد گونه جوش

من نیارم کرد از او یک قطره نوش

گر ز دریا کم شود یک قطره آب

زآتش غیرت دلم گردد کباب

چون منی را عشق دریا بس بود

در سرم این شیوه سودا بس بود

جز غم دریا نخواهم این زمان

تاب سیمرغم نباشد الامان ...

... کی تواند یافت از سیمرغ وصل

هدهدش گفت ای ز دریا بی خبر

هست دریا پر نهنگ و جانور

گاه تلخ است آب او را گاه شور ...

... از غم جان دم نگه دارد در او

ور زند در قعر دریا دم کسی

مرده از بن با سر افتد چون خسی ...

... هیچ کس اومید دلداری نداشت

گر تو از دریا نیایی با کنار

غرقه گرداند تو را پایان کار ...

... تو نیابی هم از او آرام دل

هست دریا چشمه ای از کوی او

تو چرا قانع شدی بی روی او

دیده ور مردی به دریا شد فرود

گفت ای دریا چرا داری کبود

جامه ماتم چرا پوشیده ای

نیست هیچ آتش چرا جوشیده ای

داد دریا آن نکو دل را جواب

کز فراق دوست دارم اضطراب ...

... چون شدی در قطره ناچیز و غرق

چون روی از پای دریا تا به فرق

زآنچ آن خودهست بویی نیست این ...

... شیخ چون شد مست عشقش زور کرد

همچو دریا جان او پرشور کرد

آن صنم را دید می در دست و مست ...

... قرب پنجه سال راهم بود باز

موج می زد در دلم دریای راز

ذره ای عشق از کمین درجست چست ...

... بت پرست روم شد یزدان پرست

موج زد ناگاه دریای قبول

شد شفاعت خواه کار تو رسول ...

... شکر کن حق را چه جای ماتمست

منت ایزد را که در دریای قار

کرده راهی همچو خورشید آشکار ...

... قطره ای بود او درین بحر مجاز

سوی دریای حقیقت رفت باز

جمله چون بادی ز عالم می رویم ...

... باد تگ می راند تنها بی یکی

دید بر دریا نشسته کودکی

در بن دریا فکنده بود شست

شه سلامش کرد و درپیشش نشست ...

... پیر باید راه را تنها مرو

از سر عمیا درین دریا مرو

پیر ما لابد راه آمد ترا ...

... تو کمش گیر این مرا کمتر غم است

گر ازین دریا تو دل دریا کنی

چون نظر آری همه سودا کنی ...

... زو نگشت آگاه در هفت آسمان

در زمین گردید و در دریا بگشت

بار دیگر گرد عالم دربگشت ...

... قطره آب از قدم تا فرق درد

کی تواند کرد با دریا نبرد

گر تو عمری در جهان فرمان دهی ...