... که راحت دل امیدوار من دارد

به پای سرو درافتاده اند لاله و گل

مگر شمایل قد نگار من دارد ...

... از دامن که تا به در شهر بساطی

از سبزه بگسترد و بر او لاله فشان کرد

شاید که زمین حله بپوشد که چو سعدی ...

سرمست ز کاشانه به گلزار برآمد

غلغل ز گل و لاله به یک بار برآمد

مرغان چمن نعره زنان دیدم و گویان ...

... گر سرت مست کند بوی حقیقت روزی

اندرونت به گل و لاله و ریحان نرود

هر که دانست که منزلگه معشوق کجاست ...

... جز دیده هیچ دوست ندیدم که سعی کرد

تا زعفران چهره من لاله گون شود

دیوار دل به سنگ تعنت خراب گشت ...

... مرا سرشک چو یاقوت در کنار آید

ز رنگ لاله مرا روی دلبر آید یاد

ز شکل سبزه مرا یاد خط یار آید ...

به کوی لاله رخان هر که عشقباز آید

امید نیست که دیگر به عقل بازآید ...

... خیز و غنیمت شمار جنبش باد ربیع

ناله موزون مرغ بوی خوش لاله زار

برگ درختان سبز پیش خداوند هوش ...

... گو سرانگشتان شاهد بین و رنگ ناخنش

گر چمن گوید مرا همرنگ رویش لاله ایست

از قفا باید برون کردن زبان سوسنش ...

... مرا که چشم ارادت به روی و موی تو باشد

دلیل صدق نباشد نظر به لاله و سنبل

فتات شعرک مسک إن اتخذت عبیرا ...

... به تولای تو در آتش محنت چو خلیل

گوییا در چمن لاله و ریحان بودم

تا مگر یک نفسم بوی تو آرد دم صبح ...

... که نه بر ناله مرغان چمن شیفته ام

که نه سودای رخ لاله حمرا دارم

بر گل روی تو چون بلبل مستم واله

به رخ لاله و نسرین چه تمنا دارم

گرچه لایق نبود دست من و دامن تو ...

... چو بلبل آمدمت تا چو گل ثنا گویم

چو لاله لال بکردی زبان تحسینم

مرا پلنگ به سرپنجه ای نگار نکشت ...

... حرام صرف بود بی تو باده نوشیدن

خم دو زلف تو بر لاله حلقه در حلقه

به سنگ خاره درآموخت عشق ورزیدن ...

... آن چه از نرگس مخمور تو در چشم من است

برنخیزد به گل و لاله و ریحان دیدن

سعدیا حسرت بیهوده مخور دانی چیست ...

... آسمان حیران بماند از اشک چون پروین من

گر بهار و لاله و نسرین نروید گو مروی

پرده بردار ای بهار و لاله و نسرین من

گر به رعنایی برون آیی دریغا صبر و هوش

ور به شوخی درخرامی وای عقل و دین من

خار تا کی لاله ای در باغ امیدم نشان

زخم تا کی مرهمی بر جان دردآگین من ...

... یک دم ننشستم که به خاطر نگذشتی

شوخی شکرالفاظ و مهی لاله بناگوش

سروی سمن اندام و بتی حورسرشتی ...

اگر کلاله مشکین ز رخ براندازی

کنند در قدمت عاشقان سراندازی ...

... تو با چنین قد و بالا و صورت زیبا

به سرو و لاله و شمشاد و گل نپردازی

کدام باغ چو رخسار تو گلی دارد ...

... غلام باد صبایم غلام باد صبا

که با کلاله جعدت همی کند بازی

بگوی مطرب یاران بیار زمزمه ای ...

... جهل باشد فراق صحبت دوست

به تماشای لاله و سمنی

ای که هرگز ندیده ای به جمال ...

... یا خود به چه آب شسته ای روی

کز روی به لاله می دهی رنگ

وز زلف به مشک می دهی بوی ...