... زوی گم گشت درهم های وامی

بیامد بار دیگر نزد لقمان

که بازم وام ده از روی احسان ...

... دگر ره دادش آندر هم بدلخواه

خیال اولین بار دوم کرد

دراهم را چو اول بار گم کرد

ز کار آگه شد و با صد ندامت

بخود گفت از خیال بد ملامت

بیامد در بر لقمان سوم بار

ستد صددرهم و شد عازم کار ...

... پر از خاک و گل خالی از آگهی

ز هر کان و معدن ز هر بار و برگ

دوایی نجستند از بهر مرگ ...

... چه روزی که چو آن دیده ندیده است

ز بس آمده میمون و مبارک

بود تهنیتش ذکر ملایک ...

... فرود آمدی از ناقه محمد ص

به یاران همه فرمود به یک بار

گشایید در این طرفه مکان بار

پس آندم ز قطب منبری آراست ...

... پس از حمد خداوند جهاندار

چنین ریخت در از لعل گهربار

که فرمان بودم از بر داور ...

... عرش عظیم گفت که یا لیتنی تراب

صد بار بارک الله از این بارگاه قدس

کزیمن آن بپا بود این نیلگون قباب ...

... صاحب سرا اگر نیست اندر سراچه حاصل

هر روز اگر تو صد بار کوبی و در سرا را

ور هست و رؤیت وی بهر تو شد میسر ...

بسکه کاهیده ز بار غم و اندوه تنم

خود چو در آینه بینم نشناسم که منم ...

شنیدم پشه ای بر پشت پیلی

نشست و خواست برخیزد دگر بار

بگفت ای پیل چو نخیزم من از جای ...

... که تا از رفتنت باشم در آزار

نفهمیدم چو گشتی بار دوشم

ز بس ناچیز و خردی و سبک بار

ز جا جست و به مغز وی درون شد ...

... نیامده است و نیاید کسی در این عالم

کزین سرای دو در عاقبت نبندد بار

زان داده دو شانه ات خدای اکبر

تا بار پدر کشتی و بار مادر

گر این دو نباشند رضا از تو مجوی ...

... یکچند به ام ید جنان جان خستیم

دیدیم دو عالم شده بار دل ما

رستیم ز خویش و از دو عالم رستیم

... دیروز خود این درخت را بنشاندی

امروز بخور برش که بار آورده

آسمانت فتنه بار است و زمینت فتنه زار

دست زرعت تخم غم پاش است و تخم دل فگار ...

... روزگار ای روزگار

خیره و بی اعتبار و رهگذار و بد رهی

هر قدم در رهگذارت زیر پا بینم چهی ...

... خلق را در گیتی آوردن سپس بردن چراست

ای سبک بن خانه بی اعتبار

روزگار ای روزگار ...

... در عجب سخت که امشب چه شب مغمومی است

این شب عید مبارک چه شب مشیومی است

دهر مبهوت چه آینده نامعلومی است ...

... در فضا بر شد و بر گوش من افتادش گذار

باری این ناله لرزان شده از باد بهار

باشد از دخترکی کز همه عالم یک بار

چهره دلبری از چهره او جلوه نماست ...

... جوان پاک پنداری جوان نیک افکاری

جوان عارفی باری که معروف است عرفانش

بس آمال نکو دارد جوان است آرزو دارد ...

... چرا با دست خود بدهی به دست انگلیسانش

این راه و که و هامون نبردی بار خود بیرون

نباشی ناگزیر ایدون که بسپاری به دزدانش ...

... همان کاستاد اعظم در سیاست خوانده دورانش

صبا بر حضرتش باری گذر کن گر که ره داری

به دست آر دامنش آری بگو دستم به دامانش ...

... چه نیکو گرده طاوس افسر شاهان شدش شهپر

تو ای حیوان چه بد کردی که زیر بار خر گردی

به پاداش چه ای منعم به عشرت در سرابستان ...

... دریای آهن است نه عنوان رسم جنگ

باران آتش است نه آیین عسگری

ایران در این میانه نه اندر صف جدال ...

... بنگر چها کشیدم از او من که باطنش

صد بار بدتر است از این وضع ظاهری

اطراف وی گرفته گروهی برای دخل ...

... واندر عقب مهاجر و انصار چرچری

دنبال بارهای زر از بس دویده اند

آموختند خوب همه رسم شاطری ...

... بهر جزای ما برس ای روز بدتری

ای آسمان ببار در این مملکت بلای

این قوم را زوال ده ای چرخ چنبری ...

... ای سر کجا روی که تن خود نمی بری

باری در این میانه یکی من ز خدمتت

گر مرده ای رها ننمایم مجاوری ...

... ای ناخدا کنون به خدایم چه بسپری

من بر فراز دوش تو باری گران نیم

آن به مرا چو مردم دیگر نه بنگری ...

... یعنی بیا از آینه خاطرم ببر

با دست لطف گرد و غباری مکدری

خالق نموده یاوریت تا تو هم به خلق ...

... هر چند لاشه خور نیم اما مهاجرم

صد بار لاشه به ز حقوق مهاجری

آن به که حرف آخر خود را بگویمت ...

هزار بار مرا مرگ به از این سختی است

برای مردم بدبخت مرگ خوشبختی است ...

... بهل بمیرند آن صاحبان عزت نفس

که پشتشان همه از بار غم هلالی شد

سعادت و خوشی و روزگار بهبودی ...

... بخوان ز نصرت دوله تو تعزیت بر ترک

که خاک بر سر دربار بابعالی شد

وثوق دوله بر اسبیل خویش می بالید ...

... نصیر دوله که سالون ضد مافوقش

هزار مرتبه پر شد دوباره خالی شد

بود یکی ز رجال بزرگ امروزی ...

... چو صحن مملکت از مردکار خالی ماند

دوباره نوبه مردان لاابالی شد

گمان مدار که آمد سیاستی از نو ...

... یعقوب جعلق

یعقوب خر بارکش این دو نفر بود

دیدی چه خبر بود ...

... دیدی چه خبر بود

این منزل دزدان شدن بارگه داد

بیرون نشد از یاد ...

... در مجلس شورا

دیدم دگر این باره از آن باره بتر بود

دیدی چه خبر بود ...

... شمر از پی تو جد مرا کشت چنان زار

لعنت به تو صد بار

صد لعن به او نیز که رنجش به هدر بود ...

... هنوز شب نشده آسمان چراغان شد

جهان ز پرتو مهتاب نورباران شد

چو نوعروس سفیداب کرد روی زمین ...

... فکنده نور مه از لابه لای شاخه بید

به جویبار و چمنزار خال های سفید

به سان قلب پر از یأس و نقطه های امید ...

... لبش نجنبد و قلبش کند سیوال و جواب

عشقی برای من به خدا بارها شدست چنین

پس از سه چار دقیقه ببرد دست آن مرد ...

... برای شامه ها بوی عشق می آورد

هزار بار به از بوی سنبل و نسرین

در آن دقیقه که آن ها جدا شدند از هم ...