... عاشق شیفتۀ زهرۀ زهرا دیدم

سیل اشکم که چو زد موج ز گردون بگذشت

چشمه ای بود که پر آب مصفا دیدم ...

... دشمن چو بحر آتش بیند جهان زتو

در موج او نهنگ دلیران جان ستان

مالک کشان کشان سوی دوزخ برد نگون ...

... بر ترنج مشکبو از شکل و رنگ دلستان

سبزی دریا نماید روی او پر موج نرم

چون ز آسیب صبا د رجنبش آید ضیمران ...

... بس نپاید تا به خاک اندر شود چون خیزران

گر فروغ تیغ تو بر موج دریا بگذرد

هر صدف را در پاک الماس گردد در دهان ...

... نگار گیرد و دینار گردد اندر کان

بر غم ابر همی موج دست فرخ تو

بماه دی گل سوری برآورد از سندان ...

... بنام تو بتوان خورد زهر بی اکراه

در آن زمان که چو دریای موج برخیزند

زبهر کینه نمودن سپاه سوی سپاه ...

... گر تو آهن پوشی و بر کوه آهن بگذری

بحر آتش موج داری نام تا با جوشنی

ابر گوهر بار داری نام تا با ساغری ...

... پادشاه ملک سازی شهریار صفدری

از سخاوت موج آبی وز شجاعت آتشی

گاه بخشیدن سحابی گاه هیبت تندری ...

... ور بود با روح زیور روح ما را زیوری

شهریارا بنده اندر موجب فرمان تو

گر تواند کرد بنماید ز معنی ساحری ...

... ای شهنشاهی که اندر روزبار و روز رزم

از سیاست موج دریایی و سوزان آذری

از چو تو شاهی اگر لافی زنم از افتخار ...

... زمین چون جزیره میان اندرون

شب و روز بر وی چو دو موج بار

یکی موج از او زرد و دیگر چو قار

چو بر روی میدان پیروزه رنگ ...

... از انبوه جان راه گردون ببست

زمین همچو کشتی شد از موج خون

گهی راست جنبان و گه چپ نگون ...

... یلی شد که جستی ز تیغش گریغ

به دریا درون موج و بر باد میغ

زدی دست و پیل دوان را دو پای ...

... دم اژدها شد گسسته به درد

برافشاند با موج خون زهر زرد

به کام اندرش نیزه آهنین ...

... سپهبد چو بشنید زود اسپ خواست

ز دریای کوشش چو موج دمان

برانگیخت شبرنگ را در زمان ...

... ز گردش صدف بیکران ریخته

به گل موج دریا برآمیخته

سپاه آن صدف ها همی کافتند ...

... که هر ماهیی ترکشی شد ز تیر

همی موج بر اوج مه راه زد

ز ماهی تن کشته بر ماه زد ...

... دل میغ زد ز آب شنگرف جوش

چنان بود موج از سر بیشمار

که گرد چمن میوه بارد ز بار ...

... همی تن فکندند هر سو در آب

چهل کشتی از موج باد شگرف

ز دشمن نگون شد به دریای ژرف ...

... زبالاش قوس قزح صد هزار

ز باد پرش موج دریا ستوه

ز بانگش گریزان دد از دشت و کوه ...

... یکی مرده ماهی همان روزگار

برافکنده موجش به سوی کنار

ارش هفتصد بود بالای او ...

... وزیشان رسیده به پروین خروش

زمان تا زمان خاستی موج سخت

گسستی رسن چند کندی درخت ...

... هر اسپی ز باد بزان تیزتر

ز موج دمان حمله انگیز تر

چو روزی بود روز رزم و ستیز ...

... چنان زآب دیده بشوید زمین

کزو موج خیزد چو دریای چین

یل نیو گفتا کنون کایدریم ...

... نبد نیم فرسنگ پهناش بیش

چو موج فراوان فراز آمدی

شدی آن که از جای و باز آمدی ...

... چو آید بهار خوش و دلگشای

بجنبد به موج آن جزیره ز جای

به کردار کشتی ز راه دراز ...

... چو دریای اخضر که جوشان بود

درو موج بر سرخ مرجان بود

درختی در آن دشت بر آب کند ...