... بنازم سیلی گردون که چهرم ارغوانی کرد

کمان ابروی من چون تیر رفت و چرخ چوگانی

به زیر بار غم بالای چون تیرم کمانی کرد ...

... سپاه شب به هزیمت چو دود بگریزد

عروس خاوری از پرده برنیامده چرخ

همه جواهر انجم به پای او ریزد ...

... تنی تکیده ام و چشم رفته در ته چاه

که چرخ چاهکنم چشمه می کند کاریز

به سینمای خزان ماجرای خود دیدم ...

... شب پاییز تبریز است و در باغ گلستانم

گروه کودکان سرگشته چرخ و فلک بازی

من از بازی این چرخ فلک سر در گریبانم

به مغزم جعبه شهر فرنگ عمر بی حاصل

به چرخ افتاده و گویی در آفاقست جولانم

چه دریایی چه طوفانی که من در پیچ و تاب آن ...

... در پناه علم سبز تو با چهره زرد

به تظلم ز بر چرخ کبود آمده ایم

تا که مشکین شود آفاق به انفاس نسیم ...

... رفتیم رو به کاخ آمال و آرزوها

آنجا که چرخ بوسد ایوان بارگاهی

دالانی از بهشتم بخشید و دلبخواهم ...

... گؤز آچیب-یومما چیراغ لار کیمی یاندیقدا سؤنورلر

صحنه لر چرخ فلک تک بورولوب گاه دا چؤنورلر

کؤلگه لیک لر سورونورلر ...

... نیله یک زورناچی نین بورنو گره ک ییلله نسین

بو گیجللنمه دن آی چرخ فلک سنده یورول

بو حیاسیز گونه گوزلر نه قده ر زیللنسین ...

... داریم دولتی که سلیمان نداشته است

غافل مشو ز گوهر اشک رهی که چرخ

این سیمگون ستاره به دامان نداشته است

... نور صبحگاهی را بر جبین ما بینی

در مصاف مسکینان چرخ را زبون یابی

با شکوه درویشان شاه را گدا بینی ...

... خاکیم و دل آویزتر از بوی عبیریم

از نعره مستانه ما چرخ پر آواست

جوشنده چو بحریم و خروشنده چو شیریم ...

... هرکه از سر بگذرد از فکر بالین فارغ است

چرخ غارت پیشه را با بی نوایان کار نیست

غنچه پژمرده از تاراج گلچین فارغ است ...

... صبر از دل و تاثیر ز فریاد گریزد

گر چرخ دهد قوت پرواز رهی را

چون بوی گل از گلشن ایجاد گریزد

... بیا ساقی که رفت از دل غم بود و نبود امشب

فراز چرخ نیلی ناله مستانه ای دارد

دل از بام فلک دیگر نمی آید فرود امشب ...

... در تیره شامی از بر خورشید طلعتی

طبع هوا دژم بد و چرخ از فراز ابر

همچون حباب در دل دریای ظلمتی ...

اعرابی ای به دجله کنار از قضای چرخ

روزی به نیستانی شد ره سپر همی ...

... القصه گشت طعمه آن جانور همی

جادوی چرخ چون کند آهنگ جان تو

زاید بلا و حادثه از بحر و بر همی ...

عمری از جور چرخ مینارنگ

رنجه بودم ز رنج بیماری ...

... در انگشتری داشت فیروزه ای

که هم رنگ آن چرخ مینا نداشت

همه خیره در جلوه و رنگ او ...

تو ای آتشین زهره کز تابناکی

فروزان کنی بزم چرخ کهن را

برون افکنی از پی دل فریبی ...