روی در کعبه این کاخ کبود آمده‌ایم
چون کواکب به طواف و به درود آمده‌ایم
در پناه علم سبز تو با چهره زرد
به تظلم ز بر چرخ کبود آمده‌ایم
تا که مشکین شود آفاق به انفاس نسیم
سینه‌ها مجمره عنبر و عود آمده‌ایم
پای این کاخ دل‌افروز همایون درگاه
چون فلک با سر تعظیم و سجود آمده‌ایم
پای بند سر زلفیم و پی دانه خال
چون کبوتر ز در و بام فرود آمده‌ایم
شاهدی نیست در آفاق به یک‌رویی ما
که به دل آینه غیب و شهود آمده‌ایم
بلبلانیم پر افشانده به گلزار جمال
وز بهار خط سبزت به سرود آمده‌ایم
سرمه عشق تو دیدیم و ز زهدان عدم
کورکورانه به دنیای وجود آمده‌ایم
شهریارا به طرب باش که از دولت عشق
فارغ از وسوسه بود و نبود آمده‌ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر، با زبانی شاعرانه و خیالی، از عشق و ارادت به معشوق صحبت می‌کند. شاعر به توصیف فضایی روحانی و مذهبی در کنار کعبه می‌پردازد و از سفر به این مکان مقدس به عنوان فرصتی برای تظلم و امید صحبت می‌کند. او می‌گوید که به دور معشوق در حال طواف هستند و خواسته‌اشان این است که به وسیله وجود او، دنیا و آفاق تغییر کنند. شاعر از احساسات عاشقانه‌اش سخن می‌گوید و اینکه برای رسیدن به معشوق، از هرجهت و با همه وجود، به دنبال او آمده‌اند. شعر به نوعی نشان‌دهنده جستجوی معنوی و عشق عمیق شاعر به معشوق است.
هوش مصنوعی: ما به این کاخ آسمانی نزدیک شده‌ایم و مانند ستاره‌ها به دور آن می‌چرخیم و احترام می‌گذاریم.
هوش مصنوعی: ما در سایه دانش تو که مانند سبزه‌ای تازه و شاداب است، با چهره‌ای درهم و غمگین به مقابله با مشکلات و چالش‌های زندگی آمده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما آمده‌ایم تا دنیا را با عطر دلپذیر و تازه‌ای که از نفس‌های ما برمی‌خیزد، پر کنیم؛ مانند عطر عنبر و دود خوشبو که فضا را معطر می‌کند.
هوش مصنوعی: ما با سر تعظیم و احترام، در برابر این کاخ دل‌انگیز و باعظمت حاضر شده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما به زلف تو وابسته‌ایم و به دانه‌ای که به شکل خال در چهره‌ات است، مانند کبوترانی که از در و بام فرود می‌آیند، از عشق و شوق به سمت تو می‌آییم.
هوش مصنوعی: در جهان نشانه‌ای نیست که نشان‌دهنده یکسانی ما باشد، زیرا ما با دل‌های عمیق و درک خویش به حقیقت و واقعیت دست یافته‌ایم.
هوش مصنوعی: ما مانند بلبلانی هستیم که در باغ زیبایی پر و بال خود را گشوده‌ایم و از بهار رنگ سبز تو با شادی و سرود آمده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما در عشق تو بینا شده‌ایم و از دنیای عدم به طور ناخواسته به این جهان وجود پا گذاشته‌ایم.
هوش مصنوعی: ای شهریار، شاد باش چرا که در عشق، دل آدمی از دغدغه‌ها و فکرهای بیهوده خالی است و ما هم به همین خاطر به اینجا آمده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.