... که چون ابر بهمن شود گوهر افشان

مطر در منثور گردد به دریا

حجر لعل رخشان شود در بدخشان ...

... هر در که داشت مخفی هر زر که داشت مخزون

مقدار قطره ای چند چون است پیش دریا

هنگام مدحش الفاظ زآنسان به حسب مضمون ...

... کرده در آن جرم زحل عودی و گردون مجمری

دریاچه ی پهناورش بحری زلال از کوثرش

یک برگ از نیلوفرش این گنبد نیلوفری ...

... شاهی که فرش تخت وی بر عرش جوید برتری

دریا نوال ابر کف فتحعلی شه کز شرف

زیبد به شاهان سلف دربان او را مفخری ...

... مهر ومه را از زمین بیرون کشد

ابر را آن یک به دریا می کشد

می دهد آب و به بالا می کشد ...

... در بیابان آن یکی شد رهنما

وان دگر آمد به دریا ناخدا

آن یکی شد باد را آن بادگان ...

... مرا تورا گفتیم عین صافیه

عین هم چبود تو خود دریاستی

وه چه دریایم توفان زاستی

در تو از دریای ژرف لامکان

متصل باشد دوصد دجله روان ...

... ای تو ما را اوستاد مهربان

جرعه ای بر ما از آن دریا فشان

یاد کردی مردن پیش از ممات ...

... کوههایش مسکن گرگ و پلنگ

بیشه ها پر شیر و دریا پر نهنگ

اهل آبادی همه عیار و دزد ...

... خانه گردد بر سرت ناگه خراب

کشتی و توفان و بس دریا عمیق

خویش را بیرون فکن زود ای رفیق ...

... عاقبت صیاد او را شاد کرد

سوی دریا بردش و آزاد کرد

اهل دریا گرد آن گشتند جمع

جمله چون پروانه اندر گرد شمع ...

... خوایش را بر آب و بر آتش زند

بی محابا با تن به دریا افکند

بس بیابانها نوردد در طلب ...

... زیر هر برگ گلی زان عالمی

هر گلش را هفت دریا شبنمی

... پیشگاه ادن منی رتبتت

ای در این دریا تو ما را ناخدای

وی در این صحرا تو ما را رهنمای ...

... شکر حق که اندر آن مدغم شود

مخلصا از موج این دریا به جوی

باقی احوال عارف باز گوی

... آن بهشتی نور بیغش می شود

چون فتاد آن بنده در دریای نور

نور می گردد سراپا همچو طور ...

... در خور تابیدن انوار شد

بنده ی مؤمن در آن دریای نور

نور دیگر تافت بر وی همچو طور ...

... هین برآ ای مرغ جان در آشیان

هان و هان ای قطره در دریا گریز

اندرین دریای بی پهنا گریز

روز و شب هست آدمی اندر سفر ...

گفت یا رب یا رب ای دریای جود

ای کمینه بخششت ملک خلود ...

... ملک جاوید نعیم و وصل حور

دولت پاینده و دریای نور

لیک یا رب مجد اعلی بایدم ...

... ماهی افتاده ام اندر کنار

موجی ای دریا مرا سوی خود آر

دور از آن دریای رحمت مؤمنان

چون میان دیگ صحرا ماهیان ...

... همچو مرداد و تموز روزگار

حق بود دریای مواج کرم

موجها اندر تلاطم دمبدم

مؤمنان چون ماهیان در نیمروز

دور از دریا به خاک اندر تموز

همچو ماهی بر زمین غلتند زار

گه به پشت و گه یمین و گه یسار

غلت غلتان سوی دریا می روند

خویش را تا کی به دریا واکشند

خود بود پیدا که با غلت توان

اندرین پیدای ناپیدا کران

کی رسد ماهی به دریا ای دریغ

دامها در راه آنها ای دریغ ...

... زین زمین گرم و ریگ آتشی

ماهیی کو در خور دریا بود

حوض هم در پیش او دریا بود

ماهیان خورد اندر حوض و جو ...

... گر همی خواهی نهنگان سترگ

غوطه باید زد به دریای بزرگ

خاصه جانا آن نهنگی کش جهان ...

... چون نهنگی باشد اندر حوض جوی

روز و شب رو جانب دریا کند

رو بسوی قلزم اعلا کند ...

... می تپد از شوق آن بحر شگرف

می کشد سر سوی آن دریای ژرف

کای دریغا ای دریغا ای دریغ ...

... موج رحمت گو که پیش آرد قدم

من نهنگم در خور دریاستم

اندرین جو من کجا گنجاستم

من نهنگم جای من دریا بود

کی مقامم جوی بی پهنا بود

ای تو دریای محیط و بحر جود

جزر و مدی سوی من کن زود زود ...

... آمد و در قلزم انواز شد

همچو آن ماهی به دریا بار شد

ایستاد اما نه در حد جهات ...

... آید از حق سوی آن بنده خطاب

کای تو در دریای خجلت آشتاب

سر برآور وقت آه و ناله نیست ...

... بازگشتم سوی رب عزوجل

قطره ای بودم سوی دریا شدم

سوی آن دریای بی پهنا شدم

ذره ای بودم شدم پس آفتاب ...

... خامه ی ایجاد او نیرنگها

زد بر این دریا برآمد رنگها

قدرتش دم بر قلم زد شد رقم ...

... نامه ی پیغمبری را محتشم

لطمع زن بر لجه ی دریای فیض

حاصل آن موج توفان زای فیض ...

... ناگهان آمد هیون در جست و خیز

گه به دریا می رود گاهی هوا

بر زمین گاهی رود گاهی سما ...

... این هیون یا غول یا دیو دمان

بر لب دریا یکی ایستاده بود

دیده ها بر هر طرف بگشاده بود

... این یکی خیک پر از شهد و عسل

شد برهنه پس به دریا باز شد

غوطه ور در لجه ی ذخار شد ...

... دست از این خیک عسل بردار زود

هین بیفکن خیک و از دریا برا

بگذر از این سود پررنج و بلا ...

... هم تورا بحر کرم بشناخته

اندر آن دریا سفینه ساخته

خاصه دارد خاصگانی را پناه ...