... عارضش زیبا و خوش چون شاهدی عذرا عذار

گاه رویش لاله گون چون شاهدان سیمبر

گاه چشمش خونفشان چون عاشقان دلفگار ...

... که بوی دل دهدش زلف و عطر جان کاکل

بسان بید موله فراز لاله و گل

به گلستان رخش گشته سایبان کاکل ...

... در آثار آن لذت روح مدغم

چو خوی بر گل عارض لاله رویان

هوایش بر عارض لاله شبنم

همانا پی زخم تیر حوادث ...

... تربیت در عدن ارچه گزیند به عدن

ای گشوده به چمن لاله به بستان سوسن

به دعای تو زبان و به ثنای تو دهن ...

... بر سر شمشاد و سرو و یاسمن

لاله ی حمرا زند در صحن باغ

نرگس شهلا در اطراف چمن ...

... همچو آب خضر با ظلمت قرین

این چو داغ لاله مشک آگین و آن

در نزاکت همچو برگ یا سیمین ...

... از تباشیر سحر بهر حنوط صبحگاه

لاله ی حمرا به دور نسترن بست آسمان

اشک شد وزفرقت خورشید از چشمش چکید ...

... هم غنچه اش به بستان هم بلبلش به گلشن

هم سنبلش به صحرا هم لاله اش به هامون

خندان چو لعل عذرا گریان چو چشم وامق ...

... هم زنان با شوهران اندر شقاق

گل در آن پژمرده لاله داغدار

غنچه دلتنگ و بنفشه سوگوار ...

... غنچه و گل یاسمین و نسترن

لاله زار و سنبلستان و چمن

پرتو شمع و فروغ مشعله ...

... درد تو بر جان من درمان بود

سیف و خنجر لاله و ریحان بود

یک جهان جانی خوش ارزان یافتم ...

... سرو بهر خدمت او قد کشید

لاله باداغش ز کوهستان دمید

نی اثر از گفت گوی او شنود ...

... یک سمومی بگذرد بر آن چمن

هم بسوزد لاله و هم نسترن

بگذرد سیلی سیه برآن دیار ...

... چشم نرگس از تو مست و در خمار

از تو سرو آزاد و لاله داغدار

سرو قد در خدمتت افراخته ...

... وان یکی فهمید معنی را درست

لاله های شادیش از سینه رست

وان دگر مأیوس از فهمیدن است ...

... سر کنم از عشق جان بخشان سخن

لاله رویانم به صحن انجمن

آتش دیرینه را دامن زنم ...

... هر گیاهی آمد اندر اهتزاز

لاله و نسرین شکفتن کرد باز

غنچه خندید و گلاب از گل چکید ...

... غنچه ها بی خار و سنبل بی خزان

لاله ها بی داغ و گل بی پاسبان

صف کشیده حوریان از هر طرف ...

... کور گشت از گریه چشمانت چرا

لاله گون شد طرف دامانت چرا

خون دل خون گشته ات از یاد کیست ...

... باد فروردین در آن گلبن وزید

صد هزاران لاله و گل زان دمید

غنچه در غنچه دمیدش از نهان ...

... پشت پایی بر تمام نیک و بد

دامن کوهی و طرف لاله زار

ناله های زار زار از هجر یار ...