... نام دلم گم شده و او به نشان آمده

چون شده روشن که نیست راه به تو تا ابد

جمله عشاق را ره به کران آمده ...

... ای اوفتاده از ره بگشای چشم و بنگر

پیران راه بین را سر در طناب مانده

عیسی پاک رو را از سوزنی شکسته ...

در راه تو مردانند از خویش نهان مانده

بی جسم و جهت گشته بی نام و نشان مانده ...

... ایشان همه هم با تو از فقر چنان مانده

تا راه چنین قومی عطار بیان کرده

جانش به لب افتاده دل در خفقان مانده

... نه نقش حق نه صورت باطل بمانده

مردان پاک رو ز درازی راه تو

بی زاد و توشه بر سر منزل بمانده ...

... خاک سگان کوی تو عطار تا ابد

در شرح راه عشق تو مقبل بمانده

ای زلف تو دام ماه افکنده

ره بینان را ز راه افکنده

زهاد زمانه را سر زلفت ...

... اما نخست هیبت چندین خطر نموده

در قرن ها فلک ها در راه تو شب و روز

از سر به پای رفته وز پای سر نموده ...

... عشقت به لاابالی بر چار سوی عالم

پیران راه بین را بر دارها کشیده

در راه انتظارت جان ها ز اشتیاقت

چون مرغ نیم بسمل در خاک و خون تپیده ...

... همه در وی گم و از وی نشان نه

چه راه است این نه سر پیدا و نه پای

ولیکن راه محو و کاروان نه

خیالی و سرابی می نماید ...

ای راه تو بحر بی کرانه

عشق تو ندیم جاودانه ...

ای که ز سودای عشق بی سر و پا مانده ای

بر سر این راه دور خفته چرا مانده ای

ای دل غافل بدانک منتظر توست دوست

آه که آگه نه ای کز که جدا مانده ای

جمله مردان راه راه گرفتند پیش

زان همه چون کس نماند پس تو که را مانده ای ...

... سر چه فرازی پیاده شو ز وجودت

زانکه درین راه یک سوار نیابی

یک قدم این جایگاه بر نتوان داشت

تا سر صد صد بزرگوار نیابی

تو نتوانی که راه عشق کنی قطع

کین ره جانسوز را کنار نیابی ...

... گاه چون باد می وزیدستی

به یکی آه آتشین در راه

پرده از پیش بر دریدستی ...

... ای دل و جان من بگو تا دل وجان کیستی

ای زده راه بر دلم نرگس نیم مست تو

رهزن دل شدی مرا روح روان کیستی ...

گر مرد راه عشقی ره پیش بر به مردی

ورنه به خانه بنشین چه مرد این نبردی ...

... باید که هر دو عالم یک جزء جانت آید

گر تو به جان کلی در راه عشق فردی

بگذر ز راه دعوی در جمع اهل معنی

مرهم طلب ازیشان گر یار سوز و دردی ...

... تا تو ز عشق هر دم دیوانه تر نگردی

گر تو کبود پوشی همچون فلک درین راه

همچون فلک چرا تو دایم به سر نگردی

عطار خاک ره شو زیرا که اندرین راه

بادت به دست ماند خاک ره ار نگردی

... می بگذری و روی تو از پیشم

ما را تو به راه آسیا دیدی

بیگانه مباش چون دو چشمم را ...

... دلا گر سر عشقت اختیار است

شوی در راه او بی اختیاری

اگر خود را سر مویی شماری ...

... ز فای فخر سازی عین عاری

برو چندین چه گردی گرد این راه

که چشمت کور گردد از غباری ...

... تا تو اندر هرچه هستی اندر آن محکم نباشی

گر نشان راه می خواهی نشان راه اینک

کاندرین ره تا ابد در بند موج و دم نباشی

گر تو مرد راه عشقی ذره ای باشی به صورت

لیکن از راه صفت از هر دو عالم کم نباشی

گر برانندت به خواری زین سبب غمگین نگردی ...

... گاهم از کعبه به خمار کشی

گاهم از راه یقین دور کنی

گاهم اندر ره اسرار کشی ...

... باری از کویش نشانی دارمی

گر مرا در پرده راهستی دمی

محرم او زحمت اغیارمی

گر نبودی راه از من در حجاب

من درین ره رهبر عطارمی