تا تو ز هستی خود زیر و زبر نگردی
در نیستی مطلق مرغی بپر نگردی
زین ابر تر چو باران بیرون شو و سفر کن
زیرا که بی سفر تو هرگز گهر نگردی
این پردهٔ نهادت بر در ز هم که هرگز
در پرده ره نیابی تا پردهدر نگردی
گر با تو خلق عالم آید برون به خصمی
گر مرد این حدیثی زنهار برنگردی
ور بر تو نیز بارد ذرات هر دو عالم
هان تا به دفع کردن گرد سپر نگردی
گرچه میان دریا جاوید غرقه گشتی
هش دار تا ز دریا یک موی تر نگردی
گر عاقل جهانی کس عاقلت نخواند
تا تو ز عشق هر دم دیوانهتر نگردی
گر تو کبود پوشی همچون فلک درین راه
همچون فلک چرا تو دایم به سر نگردی
عطار خاک ره شو زیرا که اندرین راه
بادت به دست ماند خاک ره ار نگردی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما میآموزد که برای شناخت خود و رسیدن به حقیقت، باید به فراسوی محدودیتهای هستی و ماده برویم. شاعر به ما گوشزد میکند که باید از قید و بندهای دنیوی رها شویم و در سفر درون و بیرون خود به تحقق و گنجی دست یابیم. همچنین، به اهمیت تلاش و جستوجو در مسیر شناخت اشاره میکند، چرا که تنها با تلاش و دوری از ترس و موانع میتوانیم به حقیقت و خودشناسی برسیم. در نهایت، شاعر تأکید میکند که اگر در این راه عاشقانه و صادقانه عمل کنیم، به درک بهتری از خود و جهان دست خواهیم یافت.
هوش مصنوعی: تا زمانی که به وجود خود آسیب نرسانی و دچار تغییر نشویی، نمیتوانی به معنای واقعی به آزادی و آرامش دست یابی.
هوش مصنوعی: از این ابر مرطوب بپرهیز و به سفر برو، زیرا بدون سفر هرگز به ارزش و گوهری نخواهی رسید.
هوش مصنوعی: این حصاری که بر زندگیات کشیدهای، تو را از ورود به واقعیت و حقیقت باز میدارد و تا زمانی که از این حصار عبور نکنی، هرگز نمیتوانی به درک عمیقتری از خود و جهان دست یابی.
هوش مصنوعی: اگر انسانها به خاطر تو از دنیا خارج شوند و در مقابل تو قرار بگیرند، در این صورت، اگر این داستان را شنیدی، با احتیاط رفتار کن و از آن دوری کن.
هوش مصنوعی: اگر ذرات هر دو جهان بر تو ببارد، بدان که تا زمانی که نتوانی گرد و غبار را از سپر خود دور کنی، به چیزی نخواهی رسید.
هوش مصنوعی: هرچند ممکن است دریا تو را برای همیشه غرق کند، اما مراقب باش که حتی یک تار موی خیس از دریا نداشته باشی.
هوش مصنوعی: اگر فردی عاقل هستی و دیگران تو را عاقل نمیدانند، این بدین معناست که تو نمیخواهی به خاطر عشق هر لحظه دیوانهتر شوی.
هوش مصنوعی: اگر تو همواره لباس آبی بر تن کنی، مانند آسمان در این مسیر چرا همیشه به سرنوشت خود نمینگری؟
هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که خود را به مقام کوچکی چون خاک راه بسپار، زیرا در این مسیر، اگر به حقایق و پاکیها نرسیده و این چنین نشوی، در نهایت چیزی از تو باقی نخواهد ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.