... دل به دریا زد و سر راه بیابان بگرفت

دل دریایی من بین سر صحرایی را

به یکی خضر ره عالم وحدت شد و هیچ ...

... من هم او را ز گروه شعرا بگزیدم

که چون من نیز وی از مردم دریایی بود

بود او نیز چو من در وطن خویش غریب ...

... تو در عین لطافت زورمندی

تو هم گوهر تو هم دریایی ای زن

چو مغز اندر سر و چون هوش در مغز ...

... از بهر دفاع ملک مالی سره بایستی

این نیروی دریایی کافی نبود ما را

در قبضه ما از مانش تا مرمره بایستی

... گفت از اندازه ذرات محیطش چه خبر

حیوانی که بجنبد به تک دریایی

گفتم آن مهر منور چه بود گفت بود ...

... چون برنجم خاک در چشم فلک بپراکنم

صعب دریایی خطیرم لیک آرام و خموش

آوخ ار انگیزش خشمی بلرزاند تنم ...

... علی است دریا هستی است موج آن دریا

کس این نداند جز مردمان دریایی

علی است پادشه بارگاه ملک وجود ...

... جم و سکندر از او یافتند دارایی

برابر کف دریایی وی ابرو محیط

خجل شدند ز در پاشی و گهرزایی ...

... گوهری کز پی آن گرد جهان میگشتم

یافتم عاقبت اندر دل دریایی تو

تو ز مولایی خود بندگی من بپذیر ...

... نه دفتر بلکه می زیبد نویسم

که دریایی پر از رخشنده گوهر

نه دفتر بلکه جا دارد بخوانم ...

... که ایمنند چنین رهروان ز هر خطری

در اوفتیم ز رودی میان دریایی

گذر کنیم ز سرچشمه ای بجوی و جری ...

... گوهر عشق توام حوصله دریا خواهد

گوهری خواهمت این حوصله دریایی را

ساز مرغ سحرم درس ارسطویی بود ...

... به چرخ افتاده و گویی در آفاقست جولانم

چه دریایی چه طوفانی که من در پیچ و تاب آن

به زورقهای صاحب کشته سرگشته می مانم ...

... زآن شعشعه دنیایی مستغرق اندیشه است

دریا همه رؤیایی رؤیا همه دریایی

با چنگ خدایان خیز آشفته و شورانگیز ...

... رواق چشم که یک انعکاس او آفاق

محیط نه فلکش زورقی به دریایی

دلی که غرق شود در شکوه این دریا ...

... انعکاسی است بر آن گردش چشم آبی

از جمال و عظمت چون افق دریایی

دست با دوست در آغوش نه حد من و تست ...