... از زمین بگسل اگر بر آسمان می بایدت

روز و شب مشغول کار و بار دنیا مانده ای

دین به سرباری دنیا رایگان می بایدت

هرچه گویی چون ترازو زین زبان گر یک جو است ...

... شور از هر دو جهان برخاسته است

ای فرید اینجا چه خواهی کار و بار

راه تو نادانی و ناخواسته است

... گهی فرشته طلب گه بمانده دیو پرست

هزار بار به نامرده طوطی جانت

چگونه زین قفس آهنین تواند جست ...

... چنین در عشق بسیاری فتادست

اگر گویم همه غمها به یک بار

نصیب جان غمخواری فتادست ...

... که بس نیکم خریداری فتادست

مرا جانا ز عشقت بود صد بار

به سرباری کنون باری فتادست

دل مستم چو مرغ نیم بسمل ...

... درآمد دوش در دل عشق جانان

خطابم کرد کامشب روز بار است

کنون بی خود بیا تا بار یابی

که شاخ وصل بی باران به بار است

چو شد فانی دلت در راه معشوق ...

... پیک ره جان فزای من کیست

صد بار بریختند خونم

در عهده خون بهای من کیست ...

عشق را اندر دو عالم هیچ پذرفتار نیست

چون گذشتی از دو عالم هیچکس را بار نیست

هر دو عالم چیست رو نعلین بیرون کن ز پای ...

... کل کل چون جان تو آمد اگر در هر دو کون

هیچکس را هست صاعی جز تو را دربار نیست

چون به جان فانی شدی آسان به جانان ره بری ...

... لاجرم خود را نمی یابیم جفت

تا تویی عطار زیر بار عشق

گردنان را زیر بار توست سفت

صورت جان است شعرت لاجرم ...

... چون به مقصد رسم که بر سر راه

خر نگونسار گشت و بار افتاد

گل چگویم ز گلستان جهان ...

... شهباز دلم زان چه سیمین نرهد زانک

در خانه مات است که این بار شه افتاد

جانا دل عطار که دور از تو فتادست ...

پیر ما بار دگر روی به خمار نهاد

خط به دین برزد و سر بر خط کفار نهاد ...

دلم قوت کار می برنتابد

تنم این همه بار می برنتابد

دل من ز انبارها غم چنان شد

که این بار آن بار می برنتابد

چگونه کشد نفس کافر غم تو ...

... گلی این همه خار می برنتابد

چنان شد دل من که بار فراقت

نه اندک نه بسیار می برنتابد ...

در زیر بار عشقت هر توسنی چه سنجد

با داو ششدر تو هر کم زنی چه سنجد ...

... جان کز تو رنگ گیرد خود در جهان نگنجد

آن دم که عاشقان را نزد تو بار باشد

مسکین کسی که آنجا در آستان نگنجد ...

... چو زلف تو تابدار می پیچد

بس تن که ز بار عشق یک مویت

بی روی تو زیر دار می پیچد ...

بر در حق هر که کار و بار ندارد

نزد حق او هیچ اعتبار ندارد

جان به تماشای گلشن در حق بر ...

... تا دل عطار در دو کون فروشد

از پی آن بار بار بار ندارد

بار دگر پیر ما رخت به خمار برد

خرقه بر آتش بسوخت دست به زنار برد ...

... درد خرابات خورد ذوق می عشق یافت

عشق برو غلبه کرد عقل به یکبار برد

چون می تحقیق خورد در حرم کبریا ...

... من ز من دور مانده در پی دل

بار دیگر به کوی یارم برد

نعره برداشتم به بوی وصال ...

... گفت این باد کرد چتوان کرد

گفتمش عهد کن به چشم این بار

چشم برهم نهاد و فرمان کرد ...

... چون برفتم ز چشم او حالی

دل من برد و تیرباران کرد

گفتم آخر شکست چشمت عهد ...

... تا نه لال آید زلال جاودانی کی خورد

دل که عشقت یافت بیرون آمد از بار دو کون

هر که سلطان شد قفای پاسبانی کی خورد ...