رفتی ای جان پدر سوی سفر از بر صغرا

سوختی از شرر دوری خود پیکر صغرا ...

... که خدا کم نکند سایه تو از سر صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صفرا

مشکن از الم خورد فل غم پرور صغرا ...

... عوض اشک ببین دیده از خون تر صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صغرا

مشکن از الم خود دل غم پرور صغرا ...

... من تبدار حزین را به وطن از چه گذاری

ببرم سوی سفر همره خود از ره یاری

مشکن از الم خود دل غم پرور صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صغرا

مشکن از الم خود دلم غم پرور صغرا ...

... زند از سنگدلی سنگ به بال و پر صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صغرا

مشکن از الم خود دل غم پرور صغرا ...

... ای جمالت به شب تار مه انور صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صغرا

مشکن از الم خود دل غم پرور صغرا ...

... ای پدر جان تو جان علی اصغر صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صغرا

مشکن از الم خود دل غم پرور صغرا ...

... روی امید نهاده است به خاک در صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صغرا

مشکن از الم خود دل غم پرور صغرا

... بود این آرزو از دور فلک عین مرادم

که خدا خیر کند عاقبت این سفر من

مرو ای تاج سر من سوی میدان ز بر من ...

... با تن رنجور و جسم ناتوان

سوی گلزار جنان سازم سفر

شوق دیدار پدر دارم بسر ...

... چون نور ز دیده محتجب گشت حسین

صد شکر که اندر سفر کرب و بلا

قربان حسین تشنه لب گشت حسین

... شهنشاه گفتا ز شیون چه سود

بسیج سفر کرده بایست زود

دگر شب که هنگام بدرود مهر ...

... چو ازکشور شب سوی مرز روز

بسیج سفر کرد گیتی فروز

به کاخ ولایت امام زمان ...

... زهجرتگه جدش آواره گشت

من از این سفر سخت ترسانمی

ز عزم برادر هراسانمی

سفر کش ز آغاز دل خون بود

ندانم که انجام آن چون بود ...

... ازآن پای بیرون نبایست هشت

خدا راست حکمت بسی زین سفر

که جز اوکس از آن ندارد خبر ...

... تورا چند روزی زمن پیش تر

سوی کوفه باید بسیج سفر

درآن مرز چون برگرفتی قرار ...

... بگفت ای دو فرزند فرخنده فر

بسازید بامن بسیج سفر

ازآن پس سپهدار با یال و سفت ...

... ازآن پس که ذیحجه آمد فراز

شه دین زبطحا سفر کرد ساز

نفرموده اعمال حج را تمام ...

... به خانه برانند گاه طواف

زبطحا سفر کرد زانرو امام

که ماند حرم را به جای احترام ...

... به سر بر- هوای سرافرازی است

نماید به زودی بسیج سفر

ازاین مرز با من شود رهسپر

همان شب که اندر سحرگاه آن

بسیج سفر کرد شاه جهان

شتابان بیامد به نزدیک شاه ...

... محمد بدو گفتکای شهریار

سفر را چو خواهی نمود اختیار

ازایدر برو سوی مرز یمن ...

... به سوی تو با صد نیاز آمدم

مگر زین سفر باز دارم تو را

ویا درقدم جان سپارم تو را ...

... که او گفت روزی که شاه حجاز

سفر رازبطحا زمین کرد ساز

شدم تا ببینم جمالش همی ...

... پس آنگه بدو اینچنین راز راند

که باشد مراساز و برگ سفر

شما را هیونان بود باربر ...

... چو عبدالله جعفر نامور

شد آگه که شد بسته بارسفر

... که نگذارم ای شاه فرخنده فر

ازیدر کنی سوی یثرب سفر

شهش گفت دست ازرکابم بدار ...

... حبیب ظاهر شنید این خبر

به دل کرد پنهان خیال سفر

یکی روز از خانه بیرون چمید ...

... به خود گفت گویا که ازبیم جان

پشیمان شدند از سفر خواجگان

همان به که من خود شتابم همی ...

... ز آنان نیم من فزون تر به فر

که کردند زین دار فانی سفر

چو رفتم من از این سرای سپنج ...

... به من بازگو تا چه داری خبر

ز پیشم مگر کرد خواهی سفر

بدو گفت داماد با صد فسوس ...

... درآن روزگاری که خیرالانام

سفر کردی از مرز بطحا به شام

یکی بنده پاک طینت خرید ...

... نه پیکی که آرد برایم خبر

که برشه چه بگذشت در این سفر

تو از من رسان ای شه نیکنام ...