... ز بیدادی که بر من کرده باشی منفعل گردی

مکن چون لاله چاکم در دل پرخون که می ترسم

در و داغ وفای خود به بینی و خجل گردی ...

... پیدا شد از فروغ رخت بر کدام دشت

در لاله ها طراوت گلهای گلشنی

چشم کدام آهو از آن چشم جان شکار ...

... بیا که هست مرا نیز کنج ویرانی

به لاله زار دل داغدار من بگذر

که دهر یاد ندارد چنین گلستانی ...

... من شکسته دل آن غنچه ام که پیرهنم

چو لاله سرخ ز خوناب داغ پنهان است

گلی ز باغ جهان بهر من شکفت کزان ...

... حسود نیز ازین غصه جنون افزا

چو لاله داغ به دل چاک در گریبان است

چو تیر رخصت قتل مخالفت خواهد ...

... ارغوان بر سر آن شعله ریزنده شرار

لاله پیراهنی آلوده به خونابه داغ

چاک چون جیب شکیب من بی صبر و قرار ...

... با سهیل کرمت در چمن ار تیغ غرور

نشکافد سپر لاله حمرا سپرک

رتبه ذات تو را شعله انوار ظهور ...

... ز صیت تقویش از خوف نام خود لرزد

چو لاله در گذر باد جام در کف جم

ز بیم شحنه ناموس او عیان نشود ...

... بس که دست انتقام از قوت عدلت قویست

لاله رنگ از خون شاهین است چنگال حمام

از ایمه ذات مرتاض تو ممتاز آمده ...

... وز انتعاش کند زیب مجلسش یک چند

چو لاله و سمن ونرگس و گل و ریحان

ز عمد صد رهش افتد نظر بر او اما ...

... که نخل هاش چمانند و سروهاش روان

ز روی لاله رخان مجلسش عجب باغی است

که از شراب و خمار آمدش بهار و خزان ...

... پی صحرانوردی کوه گردی دشت پیمایی

ز تخم اشگ دیگر لاله خواهد کشت در صحرا

چو مجنون دامن هامون به خون دیده آلایی ...

... بدیع الزمان میرزا بطرف زمین داور گرم سیر شد و بنابر مخالفت حکام آنجا روی باسترآباد نهاد و از آنجا متوجه عراق گشته بخدمت حضرت سلطان صاحب قران مغفور رسید حسب الحکم در ری ساکن گردید ثانیا هوای سلطنت کرد با معدودی بصوب استرآباد علم کشورستانی برافراخت و از حاکم آنجا که از جمله بهادران شیبک ازبک بود شکست یافته خود را بطرف هند انداخت و قریب بیکسال در آنجا سرگردان میگشت و در حینی که ممالک خرسان از ماهیچه رایات صاحب قران مغفور ثالت نیرین شده بود بار دیگر بملازمت آنحضرت رسید و در رکاب ظفر انتساب به تبریزآمد و در شنب غازان ساکن گشته در سنه عشرین و تسعمایه ۹۲۰ بموافقت سلیم والی روم متوجه آن مرز و بوم گشت بعد از چهارماه بمرض طاعون درگذشت و مصدوقه آیه وافی هدایت و ماتدری نفس بای ارض تموت گردید این دو مطلع در سفینه دوران یادگار اوست

مه من بی گل رویت دلم خون گشت چون لاله

جگر هم از غم هجران شده پر گاله پر گاله

چو رخسار تو از نوشیدن می لاله گون گردد

درون من صراحی وار تالب غرق خون گردد

... حاشا که شود بگریه زایل

داغ دل لاله در بهاران

زایل نشود بآب باران ...

... شاهد مهر چو آید بشبستان حمل

لاله فانوس برافرازد و نرگس مشعل

و این دو بیت مطلع غزل نیز از اوست ...

... دیگر باره او را از قید نجات داده در مجلس راه دادند تاریخ فوت او معلوم نشد اما مدفن او قریه ارمک است از اعمال کاشان این چند بیت از اشعار اوست

نشستم تا کمر در خون ز اشک لاله گون خود

تو چون دشمن شدی منهم کمر بستم بخون خود ...

... بیکدم آب کاز باران چشاند کوه را گردون

دهد از لاله در پی صد هزارش ساغر پرخون

دهانت غنچه نرگس و رخ لاله حیرانم

که در یک شاخ چون پیدا شد این گلهای گوناگون

... کنون کاز سر سرو و پای صنوبر

کشد مرغ مرغوله و لاله ساغر

قصیده ای غرا گفته این مطلع و یک بیت از آن قصیده از اوست ...

... پرستار جمالش ترک و هندو

دو رخسارش که هر یک لاله زارست

ریاض حسن را هریک بهار است ...

... مطلع

چو لاله با دل پر داغ و حسرت زین چمن رفتم

تو ای شاخ گل رعنا بمان باقی که من رفتم

... داریم جدا ز باغ ایشان

چون لاله بسینه داغ ایشان

این بیت در تعریف شتر از خردنامه اسکندری اوست ...