... فرستادند باستقبال او باز

چو روز دیگر این چرخ دو تا پشت

نمود از آینه صد گونه انگشت ...

... ز خون چشم بر تن راه بسته

زبان بگشاد کای چرخ ستمگار

مرا چون خویشتن کردی نگونسار ...

... جهان در زیر نیلی چادر آمد

چو مجلس خانه چرخ آشکاره

منور گشت از نقل ستاره ...

الا ای سبز طاووس مقدس

ز سر سبزیت عکسی چرخ اطلس

زمین و آسمان گرد و بخار ت ...

... چو خورشید از خم گردون درآمد

ز زیر چرخ سقلاطون برآمد

تو گفتی جامه زربفت می بافت

که بر چرخ فلک زررشته می تافت

بر گل رفت خسرو از پگاهی ...

... ندیدم یک شبت چون روز روشن

چو سر گردان شدم چون چرخ گردان

ز سر درباز در پایم مگردان ...

... شهش گفتا دگر یابی مکافات

چنان بر چرخ سازم پایگاهت

که ماه آسمان بوسد کلاهت ...

... جهان افروز نام آن صنم بود

ز بازی های چرخ نا مساعد

به بستر بر فتاد آن سیم ساعد ...

... بهرمز داد و هرمز زود برخاست

چو روی چرخ زنگاری سیه شد

مه از زیر سیاهی سر بره شد ...

... بپهنا بیشتر از عرصه خاک

تو گفتی چرخ را پشتیونی بود

که اختر گرداو چون روزنی بود ...

... که کردی آسمان را روی بر خاک

چنان برجش ز بار چرخ خم داشت

که گفتی چرخ پشتش در شکم داشت

غراره بود بر دیوار بالا

نشسته دیدبان بر چرخ والا

بیاران گفت خسرو کاین زمان زود ...

... بآخر باز در دست جهان مرد

چه بخشد چرخ مردم را از آغاز

که در انجام نستاند ازو باز ...

... تو خود دانی یقین کان دایه پیر

بسی سیری نمود از چرخ دلگیر

بدو نیک جهان بسیار دید او ...

... کمیتی ازرق تنها روش بود

گل خورشید چون از چرخ بشکفت

بجاروب شعاع اختر فرو رفت ...

... که گه خونی و گه خاک زمینی

کسی کو زیر چرخ سرنگونست

رجوع او میان خاک و خونست ...

... فرود آمد شه خورشید ناگاه

ز پشت نقره خنگ چرخ برگاه

شه زرینه رخ فرزینه رفتار

پیاده شد ز اسپ پیل کردار

ز چرخ وسمه رنگ و نیل اندود

چو ابروی مه نو روی بنمود ...

... ز دور باده گر دلشاد گردی

دمی از جور چرخ آزاد گردی

چو می بر بایدت دور زمانه ...

... که قیصر زاده رومست و شاهست

اگر روزی شود با چرخ درخشم

کند خشمش فلک را خاک در چشم ...

... دو عالم را بکلی رهنمونست

جهانداری که این چرخ کهن ساخت

خرد را دایه طفل سخن ساخت ...

... ز هر سوییش هر ساعت مدد بیش

ز چرخ ار سوزن عیسی فتادی

ندانم تا زمینش راه دادی

... چو خورشیدی مه پرده سرایش

چو تاج چرخ سوی باختر شد

عروس آسمان پیرایه درشد ...

... سیاهی بود زرین گویش از ماه

مگر بر تخت نرد چرخ پروین

بگردانید چندان مهره زرین ...

... چو شد در قیروان خورشید غرقاب

برون ریخت از مسام چرخ سیماب

گروهی کشته را از هم گشادند ...

... چو پیدا گشت تاج شاه انجم

ز زیر هودج چرخ چهارم

فرو شد شه با سپاهان چو جمشید ...

... غم دل بر زمین سیماب کردند

چو پیدا خواست شد از چرخ چارم

درفش دهخدای هفت انجم ...

... کهبر تیغش بده منزل شدی وهم

کنار چرخ تیغش را میان بود

برفعت از کمر جوزانشان بود ...

... از آن تیغی چو برگ گندنا بود

که سر سبزیش از چرخ دوتابود

نیام تیغ بود از چرخ دوار

شده آن تیغ از انجم گهردار ...

... گر آواز عجب برمی کشیدند

صدا از چرخ گردان می شنیدند

تو گفتی از زمین رفتند بیرون ...

... چو خورشید آسیا سنگ زراندود

ز زیر آسیای چرخ بنمود

هزاران دانه داشت آن توتیا رنگ ...

... فرو بست از خجالت پاسخ او

بر آن بنشست تا این چرخ مینا

چه بازی آردش از پرده پیدا ...

... گهی رفتی بسر مانند گردون

زهی بازی چرخ بوالعجب باز

که گل را چون فگند از پرده ناز ...

... برون آمد ز گو در چاه افتاد

زهی گردنده چرخ کوژ رفتار

بدرد دیگرم کردی گرفتار ...

... که باران ریزد آن در یک شبانروز

فغان میکرد کای چرخ دونده

نگونسارم چو خود در خون فگنده ...

... کنم روشن سرایت را بزودی

بروی چرخ بازآرم قمر را

بسوی شهد بازآرم شکر را ...

... کجا داند حق نان و نمک زود

اگر مهلت بود از چرخ گردان

بحق او رسم آخر چو مردان ...

... بسوی میغ میبارید باران

ز عکس تیغ چرخ هفت پاره

نهان شد روز روشن چون ستاره ...

... چو بانگ کوس در دشت اوفتادی

زمین چون چرخ در گشت اوفتادی

زمین از خون گرفته سهمناکی ...

... جهان گردد بکام شیر مردان

اگر یاری دهد این چرخ گردان

چنان شه را خوش آمد گفته او ...

... یکی میگفت ای جان دیگری دل

جفای چرخ با هم باز گفتند

بسی از هر طریقی راز گفتند ...

... کسی کو در غم جاه اوفتادست

ز اوج چرخ در چاه اوفتادست

کسی کو مست گردد زین دو سیکی ...