... نقش صفر والف اصفر واخضر نرگس

گه مثالی بود از چتر فریدون لاله

گه نشانی دهد از تاج سکندر نر گس ...

... عالم حسن جهانگیر تو خرم باغی ست

که درو لاله زره دارد وخنجر نرگس

چون دهان تو بود گر بود املح پسته ...

... در صبوح چمن از ساغر لطف تو کشد

گر کشد لاله صفت داغ معنبر نرگس

چشم بازی وطریق ادب آن است انصاف ...

... در هوای چمن بزم تو صد پر نرگس

بشکافند نفس خلق تو دری لاله

بر دماند اثر لطف درآذر نرگس ...

... در سراپرده بزم تو کنیزان باشند

نوبهار و سمن و لاله و دیگر نرگس

گر تو از عین عنایت سوی نرگس نگری ...

... دل از عقیق لب او حریق گلگون خواست

چو لاله داد در اول پیاله درو دنش

در آن خیال که کردند از وصالش هیچ ...

... من چه بر بسته ام از لولو لالای سخن

کاش چون لاله زبان سخنم بودی لال

بسته نظم دلاویز شدم همچو صدف ...

... می کف زدست بر سر خم راست پای در گل

ساقی لاله رخ را گو ساغری در افکن

گلگون چو اشک عاشق روشن چو رای عاقل ...

... چون دو چشمند یکی اشهل و دیگر احوال

لاله دل سیه و لعل قبادانی کیست

صورت شام و شفق هیات مریخ و زحل ...

... جوشن موج چرا باد کند در تن آب

مغفر لاله چرا ابر نهد بر سر تل

ساقیا رطل پیا پی نده الا که به من ...

... بعد تسبیح خداوند جهان جل جلال

سرخ رویی گلو لاله همی خواهد و ما

همه سر سبزی سرو و چمن دین و دول ...

... نرگس از چشم سیاهش نسخه ای دارد سقیم

لاله را در سر خیال تاج گردد چون ملوک

غنچه در دل نقش های خوب بندد چون حکیم ...

... عذار ناز پروردش به دم آلود گشت از دم

خدود لاله رویان در عقود لولوی لالا

اگر خواهی بیا بنگر عذار لاله وشبنم

ستاده نرگس رعنا میان گلشن خضراء ...

... دهن بگشاده زیر لب حدیثی می کند مبهم

فتاده ژاله بر لاله درخشان لاله ازژاله

چنان کز چهره ی ساقی شفق گون باده یدر غم

بیا ای سرو سوسن بو در افکن لاله گون جامی

به شادی گل و نرگس به یاد بید واسپر غم ...

... به زیر لب سخن من بدان زبان برسان

ازان دو لاله نصیبی به سنبل وگل ده

وزان کلاله نسیمی به مشک وبان برسان

سحر گهست وزاغیار در گهش خالی ...

... خیمه جان بر جهانی زن که در صحرای او

لاله زار گلشن خضر است خضرای دمن

در مقام صدق جان باید که باشد درنعیم ...

... مثل نرگس رعنا بعینه گویی

که در چمن به تماشای لاله و نسرین

گذشته اند سحر گه مخدرات بهشت

بمانده است در و باز چشم حور العین

نهاده لاله کله کج به شیوه خسرو

گشاده غنچه دهن خوش به خنده شیرین ...

... بیا چو شبنم و خوش بر کنار سبزه نشین

نگر به لاله و نرگس کلاه زر در سر

چنین روند لطیفان به باغ روز چنین ...

... چو پیل گوش ز گفتار خلق کر یابی

گذر به لاله ستان کن چو باد تا در خاک

غریق خون همه سرهای تا جور یابی ...

... بسا که نرگس مسکین کشیده بیداری

زرشک چشم ندارد که لاله را بیند

که لاله نیز چرا می کند کله داری

اصول و حکمت بید و خلافیش بنگر ...

... چو کلک من ثنای و دعای شاه سزد

زبان قمری اگر لاله را شود قاری

معز دولت دین سایه خدای که هست ...

... بخون شست رخساره زعفرانی

دل لاله بین روی سرخش چه بینی

که هست از طبانچه رخش ارغوانی ...

... بودم بنفشه وار از اندیشه گوژ پشت

چون لاله بر شکفت مرا زین خطاب روی

گر کلک بر کتاب نهم جز به مدحتت ...

... که گل خنده می کرد در زیر لب

رخ لاله گلگون ز جام شراب

سر نرگس سرگران مست خواب ...

... تو دانی چه خوش باشدش روزگار

سحر لاله چون در گرفتی چراغ

سرا پرده گل زدندی به باغ ...

... خزان بر رزان دامن افشاندی

چراغ گل و لاله بنشاندی

زمانی شدی بید بن تیغ بار ...

... بسی بر کنارش من آسوده ام

به چشم اندر آرد ز غم لاله خون

چو نرگس کند شمع را سرنگون ...

... از آن اشک ریزم چو ابر بهار

که از گل برآرم تو را لاله وار

نمی خواستم گرد بر دامنت ...

... نگویی که این نالش از بهر کیست

چرا لاله را بهر خون جوشیده است

بنفشه کبود از چه پوشیده است ...

... که زرین قدح مانده از چشم اوست

خوشا لاله و چهره فرخش

که دارد نشانی ز خال رخش ...

... ز کشته دل خاک پر خون شدست

از آن خون رخ لاله گلگون شده است

گرانمایه گنجی است این آدمی ...

... حقه لعل تو بر عقد گوهر می خندد

لاله رویا گلت آمیخته با یاسمن است

من ندانم رخ تو لاله و گل یاسمن است

بوی یاس من از آن سبزه و خط می آید ...

... تیر مه مکرمتت ژاله چکاند ز دخان

فصل دی تربیتت لاله دماند ز سراب

ملک در مدت عمر تو که باقی بادا ...

... ننوشته ریخت دست اجل خاک بر سرش

مگذر به باغ ازین پس بگذر ز لاله زار

زیرا که باغ بر دل باغ است و لاله زار

شد سرد و تیز بر دل و بر چشم روزگار ...