درین چمن هوس عیش، کیمیا طلبی ست

که خنده در دهن غنچه، موج تشنه لبی ست

شکنجه ای بتر از خارخار همت نیست

کرم به دست تهی چون جوانی و عزبی ست

ز فکر حشر عبث نیست گریه ی زاهد

که خوف طفل ز مکتب، دلیل بی ادبی ست

چو من بتان عجم را نبوده مجنونی

به طاق ابروی لیلی که قبله ی عربی ست

قدم ز راه طلب زان کشیده ایم که هست

طلب به مذهب ما کفر، اگر خداطلبی ست

به پیش آنکه ندارد سواد عشق، سلیم

کتاب لیلی و مجنون رساله ی عربی ست