ترکان چشم او پی خونریزی منند

کاین گونه بر دلم ز مژه ناوک افکنند

هر کس که دید سجدهٔ ما پیش ابرویش

گفتا که این بود بت و اینان برهمنند

انداختند خوش سپر اندر در طریق عشق

آنان که روز معرکه هر یک تهمتنند

شاید اگر شوی تو هواخواه دوستان

هستند فرقهٔی که هواخواه دشمنند

آنانکه در طریق حق از پا افتاده اند

از بهر دستگیری خلقان معینند

ده تقویت به روح که سودی نمی برند

آنانکه روز و شب پی پروردن تنند

رو ز اهل دل متاب صغیرا که این گروه

دارای هر فضیلت و دانای هر فنند