قمر گفتا که من در عشق خورشید
جهان پُر نور خواهم کرد جاوید
بدو گفتند اگر هستی درین راست
شبانروزی بتگ میبایدت خاست
که تا در وی رسی و چون رسیدی
درو فانی شوی در ناپدیدی
بسوزی آن زمان تحت الشُعاعش
وجودت خفض گردد زارتفاعش
چو ازتحت الشعاع آئی پدیدار
شود خلقی جمالت را خریدار
بانگشتت بیکدیگر نمایند
بدیدارت نظرها برگشایند
چه افتادست تا نوری بیک بار
ز پیش نور میآید پدیدار
یکی سرگشته فانی گشته بی باک
هویدا شد ز جرم باقی خاک
یکی خود سوخته تحت الشعاعی
وصالی یافت بعد از انقطاعی
شب دو گفته با چندان جمالش
مدد گیرد ز نقصان هلالش
چو این شب خویش آراید یقینست
بدو کس ننگرد کو خویش بینست
ولی هر گه که بینی چون خلالش
درو بینند یعنی در هلالش
تو تا هستی خود در پیش داری
بلای جاودان با خویش داری
ز چرک شرکت آنگه دل بگیرد
که دل در بیخودی منزل بگیرد
زشیر شرک اگر خویت شود باز
بلوغت افتد از توحید آغاز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر قمر بیانگر عشق عمیق او به خورشید است. او معتقد است که با عشق به خورشید میتواند دنیایی پر از نور ایجاد کند. او میگوید اگر کسی در این مسیر قرار گیرد، باید شب و روز تلاش کند تا به محبوبش برسد و در نهایت خود را در او گم کند. این مسیر باعث میشود که انسان از ارتفاع خود پایین بیفتد و با پیوستن به نور خورشید، وجودش کماثر شود. اگر کسی در این مسیر موفق شود، دیگران زیباییاش را تحسین خواهند کرد و به او توجه خواهند کرد. همچنین، او اشاره میکند که تا زمانی که انسان به خود وابسته است، دچار مشکلات و رنجها خواهد بود، اما با از دست دادن خود در عشق، به آرامش و وصال میرسد. در پایان، او به اهمیت توحید و دوری از شرک اشاره میکند و اعلام میدارد که از این طریق، انسان به بلوغ و کمال میرسد.
هوش مصنوعی: ماه گفت که من در عشق خورشید، دنیا را با نور خود پر میکنم و این عشق جاودانه خواهد بود.
هوش مصنوعی: به او گفتند که اگر میخواهی در این مسیر پیشرفت کنی، باید بهطور مداوم و با تلاش شبانهروزی برای رسیدن به هدفهایت کوشش کنی.
هوش مصنوعی: تا زمانی که به مقصد برسی و وقتی به آنجا رسیدی، خود را در آنجا گم کن و فانی شو.
هوش مصنوعی: زمانی که از شدت عشق و احساس او بسوزی، وجودت به میزانی کاهش مییابد که دیگر نمیتوانی به اوج و بلندیاش برسید.
هوش مصنوعی: زمانی که تو نور وجودت را منتشر کنی، مردم به وضوح زیبایی تو را خواهند دید و به دنبال آن خواهند آمد.
هوش مصنوعی: زمانی که انگشتانت را به یکدیگر نشان میدهی، نگاههایت به سوی تو معطوف میشود.
هوش مصنوعی: چه اتفاقی رخ داده که ناگهان نوری از قبل ظاهر میشود و نمایان میگردد؟
هوش مصنوعی: یک انسان سرگردان که به فنا رفته و بیپرواست، از گناههایش نمایان شده و در میان آلودگیهای خاکی خود ظاهر گشته است.
هوش مصنوعی: شخصی که خود را سوخته و دلی آشفته داشت، پس از زمانی که از وصل و ارتباط دور بود، دوباره به وصالی دست پیدا کرد.
هوش مصنوعی: شب زیبایی و جاذبهاش را از نواقص ماه میگیرد.
هوش مصنوعی: وقتی که این شب به زیبایی خود را آرایش کند، مطمئن باش که هیچکس به آن نگاه نخواهد کرد، زیرا فقط خود را میبیند.
هوش مصنوعی: هر زمان که او را ببینی، مانند هلال ماه در میان یک چوب باریک دیده خواهد شد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو وجود داری، مصیبت ابدی را نیز با خود داری.
هوش مصنوعی: زمانی دل انسان دچار کدورت میشود که حقیقت خود را فراموش کرده و در وابستگیها و تعلقات دنیا غرق شود.
هوش مصنوعی: اگر از ناپاکی و شرک دوری کنی و به مرحله بلوغ برسی، آن وقت میتوانی از اولین نقطه توحید شروع کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.