غزل شماره ۱: نه احتیاج که ساقی ویره شراب سنه؟

غزل شماره ۲: عاشقین گوز یاشینه رحم ایله مز اول آفتاب

غزل شماره ۳: الدن چیخارام زلف پریشانینی گورجک

غزل شماره ۴: اولمادی خورشیددن داغلارد رنگین قاشلار

غزل شماره ۵: منی محروم ایدن رخساردن زلف پریشاندور

غزل شماره ۶: عاشق قانینی وسمه لو قاشون نهان ایچر

غزل شماره ۷: گل کیمی هر کیم که گلزار ایچره نقد جانی وار

غزل شماره ۸: چیخارتدی خط و منم زلف مبتلاسی هنوز

غزل شماره ۹: کونلوم اول مخمور گوزلردن دگول آزارسیز

غزل شماره ۱۰: توتولموش کونلوم جام ایله شادان ایلمک اولماز

غزل شماره ۱۱: رحم قیل صائبه ساقی، می ایلن دوت الینی

غزل شماره ۱۲: خط غباری عارضین آیات قرآن ایلمیش

غزل شماره ۱۳: عمر گیچدی، سفر اسبابینی آماده قیلین

غزل شماره ۱۴: دوتما اول گل دامنین محشر گونینده جان ایچون

غزل شماره ۱۵: مه شبگرد اگر گؤرسون اونین خورشید رخسارین

غزل شماره ۱۶: ساقیا می‌دن رفوقیل چاک بولموش کونلومی

غزل شماره ۱۷: بیزنه ایمدی ذره تک جولانه گلمیشلر دنوز

غزل شماره ۱۸: داغ اولدی درونیمده منیم ناز محبت

غزل شماره ۱۹: مین دل محزونیله بیر تازه قربانیز هله

غزل شماره ۲۰ - در مغلوب شدن ندر محمدخان از پادشاه هند گفته شده : غفلت دن اولدی خسرو توران زبون هند