غزل شماره ۱: نه احتیاج که ساقی ویره شراب سنه؟
غزل شماره ۲: عاشقین گوز یاشینه رحم ایله مز اول آفتاب
غزل شماره ۳: الدن چیخارام زلف پریشانینی گورجک
غزل شماره ۴: اولمادی خورشیددن داغلارد رنگین قاشلار
غزل شماره ۵: منی محروم ایدن رخساردن زلف پریشاندور
غزل شماره ۶: عاشق قانینی وسمه لو قاشون نهان ایچر
غزل شماره ۷: گل کیمی هر کیم که گلزار ایچره نقد جانی وار
غزل شماره ۸: چیخارتدی خط و منم زلف مبتلاسی هنوز
غزل شماره ۹: کونلوم اول مخمور گوزلردن دگول آزارسیز
غزل شماره ۱۰: توتولموش کونلوم جام ایله شادان ایلمک اولماز
غزل شماره ۱۱: رحم قیل صائبه ساقی، می ایلن دوت الینی
غزل شماره ۱۲: خط غباری عارضین آیات قرآن ایلمیش
غزل شماره ۱۳: عمر گیچدی، سفر اسبابینی آماده قیلین
غزل شماره ۱۴: دوتما اول گل دامنین محشر گونینده جان ایچون
غزل شماره ۱۵: مه شبگرد اگر گؤرسون اونین خورشید رخسارین
غزل شماره ۱۶: ساقیا می‌دن رفوقیل چاک بولموش کونلومی
غزل شماره ۱۷: بیزنه ایمدی ذره تک جولانه گلمیشلر دنوز
غزل شماره ۱۸: داغ اولدی درونیمده منیم ناز محبت
غزل شماره ۱۹: مین دل محزونیله بیر تازه قربانیز هله
غزل شماره ۲۰ - در مغلوب شدن ندر محمدخان از پادشاه هند گفته شده : غفلت دن اولدی خسرو توران زبون هند