رنگین تر از حناست بهار و خزان ما
بر دست خویش بوسه دهد باغبان ما
چون صبح در محبت خورشید صادقیم
این تب برون نمی رود از استخوان ما
دست از کمند جاذبه کوته نمی کنیم
تا شیر مست ماه نگردد کتان ما
چون بید اگر چه تیغ زبانیم سر به سر
بندی شده است بی ثمری بر زبان ما
ما خصم را به زور تواضع کنیم دوست
بیرون برد ز تیر کجی را کمان ما
ما چشم خویش حلقه هر در نمی کنیم
خاک مراد ماست همان آستان ما
الماس را به نیم نظر می کند عقیق
داغی که شد سهیل دل خونچکان ما
پرواز می کند چو خدنگ از کمان سخت
از سنگ خاره، خرده راز نهان ما
چون بوی پیرهن به نظر می خرند خلق
گردی که خیزد از طرف کاروان ما
مانده است همچو دامن قارون به زیر خاک
دامان دل ز لنگر خواب گران ما
از بال و پر غبار تمنا فشانده ایم
بر شاخ گل گران نبود آشیان ما
قانع به یک سراسر خشک است ازین جهان
چون موجه سراب دل خوش عنان ما
صائب بلند مرتبه چون آسمان شود
بر هر زمین که سایه کند باغبان ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیباییها و عشق بهار میپردازد و نشان میدهد که چگونه احساسات عمیق و محبت در دل افراد نقش میبندد. شاعر با استفاده از تشبیهات و استعارهها به توصیف باغبان، خورشید و عشق میپردازد و بیان میکند که عشق و محبت همچون خورشید در دل و جان آنها درخشان و پایدار است. همچنین به تعلق خاطر به مکانها و یادگارها اشاره میشود و در نهایت به قدرت روح و احساسات انسانی پرداخته میشود که قادر به تحول و زیباسازی همه چیز است. این شعر به نوعی هم به تقدیر و هم به آرزوهای انسانی پرداخته و زیبایی زندگی را در دلها و روابط افراد جستجو میکند.
هوش مصنوعی: بهار و پاییز ما نسبت به حنا زیبایی بیشتری دارند و باغبان ما بر دستان خود بر این زیباییها بوسه میزند.
هوش مصنوعی: وقتی صبح به عشق میتابد و دل ما را روشن میکند، این احساس شور و شوق از وجود ما بیرون نمیرود و همچنان در وجود ما باقی میماند.
هوش مصنوعی: ما دست از تلاش و جاذبههای خود برنمیداریم تا زمانی که زیبایی و شگفتیهای زندگیمان، همچون شیر در حال مستی، به اوج نرسد و رنگ و کیفیتی خاص به وجود نیاورد.
هوش مصنوعی: هرچند که ما با زبان تند و برندهايم، اما در واقع سرشار از سخنان بیفایدهایم که به خاطر شرایط و محدودیتهایمان به خوبی بیان نمیشوند.
هوش مصنوعی: ما به دشمنانمان به نرمی و فروتنی برخورد میکنیم، در حالی که دوستی با مهارت و هوش، تیرهای ناپسند ما را به سمت هدف میزند.
هوش مصنوعی: ما به هیچ چیز جز محبوب خود نیندیشیم و تمام آرزوها و خواستههای ما در آستان اوست.
هوش مصنوعی: الماس با یک نگاه مختصر به عقیق داغ مینگرد، که به مانند ستاره سهیل، دلهای ما را میسوزاند و خونین میکند.
هوش مصنوعی: پرندهای چون تیر از کمان به پرواز درمیآید، در حالی که از سنگ سخت عبور میکند و رازهای پنهان ما را با خود میبرد.
هوش مصنوعی: وقتی بوی پیراهن ما به مشام مردم میرسد، مانند این است که گروهی دور هم جمع میشوند و به ما توجه میکنند.
هوش مصنوعی: دل ما به مانند دامن قارون، در زیر خاک و زیر فشار خواب سنگین و مشکلات باقی مانده است.
هوش مصنوعی: ما آرزوهای خود را مانند غبار بر روی گلهای زیبا پراکنده کردهایم، اما در این عالم جا و مکانی نداریم.
هوش مصنوعی: کسی که به یک زندگی خالی و بیمعنا رضایت میدهد، در این دنیا همچون سرابی است که دلخوشیهای ما را به یغما میبرد.
هوش مصنوعی: صائب با عظمت و ارجمند است، مانند آسمان که بر هر زمین سایه میافکند، همانطور که باغبان بر درختان خود سایه میافکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
جاه تو از نوایب گیتی امان ما
جان تو در امان و فدای تو جان ما
آن ماه مهر پیکر نامهربان ما
گفت ای بنطق طوطی شکّرستان ما
وقت سحر شدی بتماشای گل بباغ
شرمت نیامد از رخ چون گلستان ما
در باغ سرور از حیا پای در گلست
[...]
از حد گذشت قصه درد نهان ما
ترسم که ناله فاش کند راز جان ما
جایی رسید ناله که از آسمان گذشت
با او بهیچ جا نرسید این فغان ما
ما گم شدیم در طلب حی لایموت
[...]
از حد گذشت حالت جوع نهان ما
ترسم که ضعف فاش کند راز جان ما
می گفت قلیه با دل بریان برنج را
غافل مشو ز گریه و آه و فغان ما
سرگشته ایم در طلب گرده و عسل
[...]
ای حیرت صفات تو بند زبان ما
انگشت حیرت است زبان در دهان ما
جان میدهد نشان که تو در دل نشستهای
زان دلنشین بود سخن دل نشان ما
ما ذرهایم و ذات تو خورشید قدر و شأن
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.