نیست غیر از آه، دلسوزی دلِ افگار را
شمعِ بالین از تبِ گرم است این بیمار را
گوهر از سُفتن بود ایمن در آغوشِ صدف
به ز خاموشی نباشد محرمی اسرار را
گل ز شبنم دیدهور گردد درین بستانسرا
از نظربازان مکن پوشیده آن رخسار را
تندخویی نیکوان را دیدهبانِ عصمت است
زود میچیند تماشایی گلِ بی خار را
چشم پوشیدن به است از دیدنِ نادیدنی
زین سبب آیینه گیرد از هوا زنگار را
خارخارِ حرص، فِلس از طینتِ ماهی نبرد
چون ز جمعیت شود دلجمع، دنیادار را؟
دیدهای کز سرمهٔ عبرت منوّر گشته است
چشمِ خوابآلود داند دولتِ بیدار را
نقطهٔ خاک است سِیر و دورِ گردون را سبب
مرکزِ ثابتقدم، دایر کند پرگار را
از حریصِ مالِ دنیا راستی جُستن خطاست
برنیارد گنج پیچ و خم ز طینت مار را
جمع سازد برگِ عیش از بهرِ تاراجِ خزان
در بهار آن کس که میبندد درِ گلزار را
عاشقان از درد و داغِ عشقِ صائب زندهاند
آبِ حیوان است آتش مرغِ آتشخوار را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان درد و غم دل میپردازد و احساسات عمیق انسانی را توصیف میکند. او با تشبیههایی زیبا و دلنشین به عناصر طبیعت، از جمله شمع، گل و شبنم، به ارتباط بین عشق، درد و زیبایی اشاره دارد. شاعر به این نکته توجه میکند که رازها و اسرار عشق به راحتی پنهان نمیشوند و همچنین از خطر حرص و طمع در دنیای مادی سخن میگوید. او عشق را به عنوان منبع حیات و زندهترین احساس معرفی میکند و بر اهمیت حسکردن و تجربه کردن عواطف واقعی نظیر عشق و درد تأکید دارد. در نهایت، او به دوری از دنیا و مال دنیا و تمرکز بر عشق و احساسات واقعی دعوت میکند.
هوش مصنوعی: جز آهی از دلِ ناراحت، چیزی دیگر نیست. شمع بالین از تب بالای این بیمار روشن است و دلِ او را دلسوزی نمیکند.
هوش مصنوعی: جواهر در آغوش صدف به خوبی محفوظ است، اما سکوت قادر به نگهداری از اسرار نیست.
هوش مصنوعی: در این باغ، گل به خاطر شبنم چشمها شکوفا میشود. اما از نظارهگران پنهان نکن چهرهات را.
هوش مصنوعی: خودخواهی و تندخویی انسانهای خوب، مانند نگهبانی است که مراقب است. به همین دلیل، او به سرعت درختان زیبا و بیخاری را از بین میبرد.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات بهتر است از دیدن چیزهایی که نمیتوان بهوضوح درک کرد، چشمپوشی کنیم. به همین خاطر، آینه که نماد وضوح و روشنایی است، از همین دلیل تحت تاثیر قرار میگیرد و دچار کدری میشود.
هوش مصنوعی: سرزدن حرص و طمع، مانع از آن میشود که انسان از طبیعت واقعی خود بهرهبرداری کند. وقتی که دلها به هم نزدیک شوند و جمع شوند، آیا دنیادار میتواند به حقیقت وجود خود پی ببرد؟
هوش مصنوعی: چشمهای خسته و خوابآلود، از سرمهٔ تجربه و عبرت روشن شدهاند و حالا میدانند که چگونه باید به بیداری و دولت واقعی دست پیدا کرد.
هوش مصنوعی: در این متن، اشاره به این است که زمین مانند نقطهای در مرکز است و حرکت و گردش جهان به واسطهی آن شکل میگیرد. مانند پرگاری که مرکز ثابت دارد و دور آن میچرخد، زمین نیز ثباتی در میان حرکات عظیم کیهان دارد که باعث نظم و ترتیب در جهان میشود.
هوش مصنوعی: در تلاش برای به دست آوردن ثروت دنیوی، درستکاری انتخاب نکنید، زیرا هیچگاه نمیتوان به سادگی از پیچیدگیهای طبیعی دنیا عبور کرد؛ همانطور که مارها به خاطر ذات خود پیچیده و خطرناک هستند، دنیای مادی نیز همینطور است.
هوش مصنوعی: کسی که درهای گلستان را میبندد، میخواهد در بهار که فصل شادی و سرسبزی است، برگهای خوشی را جمعآوری کند تا در پاییز که فصل نابودی و غم است، از آنها بهرهبرداری کند.
هوش مصنوعی: عاشقان به خاطر درد و رنجی که از عشق میکشند، زندهاند. همانطور که آب حیوانات ضروری است، آتش هم برای مرغهایی که در آتش زندگی میکنند، مهم و حیاتی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای ز مقدارت هزاران فخر بیمقدار را
داد گلزار جمالت جان شیرین خار را
ای ملوکان جهان روح بر درگاه تو
در سجودافتادگان و منتظر مر بار را
عقل از عقلی رود هم روح روحی گم کند
[...]
یارب انصافی بده آن شیخ دعوی دار را
تا به خواری ننگرد رندان دردی خوار را
شرع را آزار اهل دل تصور کرده است
زان گرفته پیشه خود شیوه آزار را
طبع بر گنج حقیقت قفل و شرع آمد کلید
[...]
منکه دارم از مژه بر دیده چندین خار را
جمله در چشمم نروبم گر در خمار را
میفروش از لطف بنماید حریفان چاره چیست
بهر می وجه کم و مخموری بسیار را
چرخ پر انجم شود از مکر شیخ اندر سماع
[...]
گر به فانوس خیال آیی چو شمع اغیار را
در سماع آرد رخت صد صورت دیوار را
لاف خوبی گر زند گلزار پیش روی تو
برق حسنت آتش غیرت زند گلزار را
سینهام چون غنچه بس کز داغ غم در تنگ بود
[...]
کاشکی رحمی بُدی آن فتنهگر عیّار را
تا نکردی پیشه خود این همه آزار را
کی در آرد بار دیگر حسن خوبان در نظر
هرکه روزی دیده باشد آنچنان رخسار را
کفر زلفش عروة الوثقای ایمان من است
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.